Een beetje vreemd... maar wel lekker! Dat was jarenlang de slogan van Rivella, maar het zou ook zomaar de slogan kunnen zijn van Trans Studio Park Bali. Onze vakantie stond dit jaar in het teken van familiebezoek in Australië en omdat we toch in de buurt waren, hebben we er een weekje Bali aan vast geplakt. En laat ons hotel daar nou op loopafstand van genoemd pretpark staan! Goh, wat toevallig 😆 Trans Studio Park Bali heeft ook nog twee coaster credits om te scoren en een aantal dark rides, dus reden genoeg om dit park met een bezoekje te vereren.
Trans Studio Park is een indoor pretpark dat is gebouwd bovenop een gigantisch winkelcentrum, de Trans Studio Mall. En op het dak van dit alles staat een prachtige geel gekleurde Vecoma Boomerang. En dat is maar goed ook, want verder is er niets dat verraadt dat er hier meer te beleven is dan winkels en restaurants. De ingang tot TSP bevindt zich in het winkelcentrum en na enig zoeken en een roltrap hebben we die ingang uiteindelijk gevonden. Let's go!
Na de ticketcontrole (en een tweede roltrap) mogen we naar binnen. Om bij het pretpark te komen lopen we eerst door een stelsel van gangen, waar allerlei interactieve projecties op de vloeren en wanden worden geprojecteerd. Anders kan ik het niet uitleggen. Bloemen, sterren, jungles, zelfs een grote waterval.. je wordt compleet ondergedompeld in een bombardement van beelden, kleuren en geluiden. Als je over een projectie van een visvijver loopt, komen de vissen naar je toe zwemmen. Wow! Niet alle projecties sluiten lekker aan en hier en daar zit wat Duct Tape geplakt, maar een kniesoor die daar op let. Het is een spectaculaire manier om binnen te komen en we komen meteen in de stemming.
Kunnen we dan nu het pretpark in? Ja, dat kan, maar dan moeten we wel eerst door The Titanic Experience! (Na een dubbele roltrap... ja ze zijn gek op roltrappen hier) We komen via de iconische dubbele trap in een gigantische replica van de Titanic en van daaruit kun je naar het bovendek om zelf de al net zo iconische scene op de boeg na te spelen. Vandaag zijn wij de "King of the World"!
Allemaal leuk en aardig natuurlijk, maar we zijn hier voor attracties. Gelukkig lopen we na ons Titanic avontuur eindelijk het park in. Ik ben nog nooit in een indoor pretpark geweest (behalve Speelstad Oranje of de hallen van Toverland), maar dit voelt wel vreemd. Vooral omdat de schaal van dingen hier echt enorm is. Alles om je heen is echt gigantisch groot. Aan alles is te zien dat dit park is berekend op honderden bezoekers per dag, maar vandaag loopt er maar een handjevol mensen door TSP. Het voelt allemaal een beetje leeg aan...
We komen eerst aan bij het kinder gedeelte van TSP. Er is een grote speeltuin met klimnetten en ballenbakken a la Mc Donalds met een onderwater thema. Even verder staat klein reuzenrad dat wordt gedraaid door de gigantische Puppet Master. Ik weet het niet zeker, maar ik denk dat ik als kind nachtmerries van die kerel zou krijgen. Er zit dan ook geen kind in de attractie. Verder is een podium met (opnieuw) een gigantische CanCan danseres. Een paar keer per dag tilt ze haar rok op en dan wordt er een dans-show uitgevoerd op het podium. Helaas hebben we dit spektakel moeten missen.
Er is verder nog een soort doolhof/Lunapark genaamd Frank House en dat is wel lachen. Je baant je een weg door het huis waarbij je steeds op het verkeerde been wordt gezet en er zijn kleine jump scares in verwerkt.
Het park heet Trans Studio Park en om in het film thema te blijven zijn er verschillende scenes uit films nagebouwd, waar je jezelf in kunt laten fotograferen. Medewerkers van TSP maken met jouw telefoon of camera foto's, terwijl jij in de scenes staat, zit of ligt. Leuk! Een service die ik nog nooit heb meegemaakt.
Door naar de centrale hal, waar de meeste attracties te vinden zijn. En dat zijn er nogal wat! Het eerste wat opvalt is de Caripro Batflyer met de toepasselijke naam Bat Glider. Deze suspended coaster heeft eerst in Plopsaland Belgium gestaan en daar onder de naam Vleermuis gedraaid. (dank je wel RCDB). Deze credit laten we natuurlijk niet liggen! Het valt niet mee om in het bakje te klimmen, vooral omdat alleen het rechter deurtje open gaat bij het instappen, maar het lukt. Via een verticale lift wordt je omhoog getakeld om vervolgens een bochtig parcourtje af te leggen. Het leukste moment is de rem sectie halverwege de baan. Wanneer je vleermuis eindelijk een beetje vaart krijgt schiet je zo hard de remmen in dat je bijna uit het bakje en in het kraampje met corndogs wordt geschoten. Lachen. Daarna vliegt de bat in een rustig tempo terug naar het station.
Met de credit op zak (en een corndog uit het zojuist genoemde kraampje in de maag) wordt het tijd om een bezoek te brengen aan het Flying Theater van dit park. Disney staat bekend om de onmogelijk lange namen voor attracties, maar hier kunnen ze er ook wat van: Flying over Indonesia - Islands of Imagination. In de wachtrij staat bijna niemand, dus we krijgen zo ongeveer een privé voorstelling. En die voorstelling mag er zijn! In zes minuten vlieg je over alle highlights van Indonesië. De kwaliteit van beeld en geluid is echt top. En uiteraard ontbreken ook de wind- en water effecten niet. Een prima attractie die in geen enkel park zou misstaan. Voletarium eat your heart out 😆
Blij verrast door de hoogstaande kwaliteit van Flying over Indonesia lopen we naar de volgende dark ride: City of the Dead. Helaas blijkt al snel dat niet alle dark rides in dit park dezelfde kwaliteit hebben. City of the Dead is losjes gebaseerd op The Walking Dead en is een shooter. De wachtrij is wel prachtig gethematiseerd, maar de attractie zelf is vreemd. Je staat voor een groot scherm, je zet je 3D bril op, pakt je geweer uit een houder en de medewerker vraagt of je er klaar voor bent. We zijn er klaar voor! Er wordt een film gestart en jij schiet op het scherm. Helaas kun je niet zien waar je op mikt, dus je doet maar wat. In de film vallen zombies om. Blijkbaar zijn we goed bezig.
Na een minuut of vijf zinloos mikken besluiten we maar op elkaar te schieten, maar dan komt de medewerker weer en roept dat er een noodsituatie is en dat onze hulp onmisbaar is. We worden in een soort busje gezet, 3-D bril op, nog groter geweer in de hand en voor de ramen verschijnen opnieuw zombies. Sirenes, zwaailichten... complete chaos. Jammer dat de deur van het busje open blijft staan, we zien de medewerker. Die staat rustig aan de knoppen en is duidelijk niet in paniek. Het valt dus wel mee met de nood. Als alle zombies zijn gedood kunnen we via een soort doolhof met attributen uit de Walking Dead serie de attractie verlaten. Via een roltrap komen we in een winkel terecht. City of the Dead is al met al geen aanrader.
Niet getreurd, er zijn meer dark rides om te ontdekken. We zijn klaar voor het volgende avontuur: Max Madness Road Rage - Wastelands Escape. De naam is lang. De wachtrij zo mogelijk nog langer, maar de spanning wordt wel opgebouwd. Een doolhof aan ruimtes waar letterlijk niemand is (Creepy!) en een roltrap. Zelfs in de wachtrij heb je een roltrap nodig. Eenmaal aangekomen in het station nemen we, opnieuw met 3D bril, plaats in een auto met onboard audio. De auto rijdt door decors naar verschillende grote filmschermen. De wegen in de Wastelands zijn niet zo best, de auto schudt, bonkt, draait en gaat heftig tekeer. Leuk! Wat wel een beetje jammer is, is dat meerdere projectoren het voor gezien hebben gehouden vandaag. Als je auto tot stilstand komt voor een gigantisch groot filmscherm, waarop precies nul komma niks te zien is, terwijl de onboard audio allerlei woeste schietpartijen laat horen, is dat wel een beetje vreemd. Dat kan zelfs een 3D bril niet verhelpen. Na de woeste rit stappen we uit en via een gangenstelsel en dezelfde roltrap als eerder komen we in dezelfde winkel als eerder terecht. Er begint zich een patroon af te tekenen hier....
Kan het nog vreemder? Jazeker! De volgende attractie op het programma is Monster Attack. Het zal je ondertussen niet verbazen dat de wachtrij immens is, er een roltrap is en er opnieuw niemand te zien is. Na een wandeling tussen de meandering komen we bij een kantoortje, waar we van een medewerker een geweer krijgen met uitleg. Voor ons gemak heeft hij het geweer zo afgesteld dat we onbeperkt munitie hebben. Bedankt vriend! Die zullen we nodig hebben om de Monsters te verslaan. Tijdens de uitleg komen er een moeder met dochter aanlopen. De medewerker vraagt of deze mensen met ons mee mogen lopen door de attractie. Dat is uiteraard geen enkel probleem. Ook zij krijgen onbeperkte munitie, wat wel heel vriendelijk is. Gespannen lopen we de attractie in, in afwachting van de Aanval van de Monsters.
Misschien is iemand vergeten de werkverlichting uit te doen, maar wat volgt is verre van spannend. We lopen door een groot aantal goed verlichte kamers, waar vanuit allerlei deurtjes en hoekjes monsters opduiken, die er uitzien alsof ze uit een soort bizarre versie van Sesamstraat komen. Je schiet met je lasergun op de monsters en dan verdwijnen ze weer. Ik vermoed dat Monster Attack bedoeld is voor kinderen, maar de dochter was niet onder de indruk. En dat alles fel verlicht is helpt zeker niet mee. Na een kwartiertje rondlopen en schieten staan we opnieuw voor de inmiddels welbekende roltrap naar de winkel.
Genoeg geschoten voor vandaag, het is tijd om te doen waarvoor we naar dit park zijn gekomen: de Boomerang Challenge Coaster. Overgekomen vanuit Engeland's Pleasure Island staat deze coaster zoals gezegd in de warme buitenlucht van Kuta, boven op het dak van TSP. En dat is dan wel weer uniek, het uitzicht is verbluffend. Net zo verbluffend als de wachtrij, waar niemand in staat, we hebben de coaster voor onszelf.
De Boomerang Challenge Coaster is een standaard Vecoma Boomerang, zoals bijvoorbeeld The Speed of Sound.
We gaan achterin zitten met een verder lege trein voor ons. Achteruit gaat het omhoog en na een vriendelijk duimpje van de medewerker ( Kan die? Hij kan!) racen we door de cobra roll en de looping. De tweede lifthill op om dezelfde weg nogmaals af te leggen, maar ditmaal achteruit. Geen headbanging dit keer, de rit verloopt soepeltjes. Het is een fijne achtbaan en een leuke credit.
Trans Studio Park Bali biedt naast alle genoemde attracties nog een indoor wildwaterbaan (helaas gesloten), een indoor kartbaan (bij de prijs inbegrepen), een Ninja kracht parcours, een indoor sky dive toren (niet inbegrepen) en nog wat kleinere attracties voor kinderen. Er zijn winkels en er is een complete Food Court met meer dan genoeg keuze en prima eten. Gedurende de dag zijn er meerdere shows, waaronder een stunt show en zelfs een eigen indoor parade. Al met al heeft het park genoeg te bieden voor iedereen om je een dagje te kunnen vermaken. Zeker als het regent is dit een aanrader, mocht je op Bali zijn. Een beetje vreemd misschien... maar wel leuk!
ps. We kwamen ergens anders op Bali nog een ver familielid tegen van een zekere Vogel uit Kaatsheuvel... helaas zonder indoor achtbaan dit keer 😉
psps. Tijdens het familiebezoek in Australië waren we dicht bij Adventure World. We zijn er naartoe gereden, maar omdat het in Australië winter is, was het park helaas gesloten. Blijkbaar is 21 graden te koud voor Australiërs om een pretpark te bezoeken. Rare jongens, die Aussies 😄
