In Mei en Juni bevonden Luc en ik ons in het altijd mooie Japan. Dit was een reis welke wij al enkele jaren aan het plannen waren en dit jaar eindelijk tot uitvoering zou komen. Een van de keuzes die je moet maken met een reis van die afstand is: Neem je een directe vlucht of stap je ergens over? Kosten technisch was overstappen echt veel interessanter, maar wat nu als je in Hong Kong overstapt? Licht daar namelijk niet een Disneypark? Jazeker! Ik ga mijn tripreports van achter naar voor schrijven, dus welkom allemaal in het enorm benauwde Hong Kong Disneyland!
Dit park volgde effectief op drie-en-een-halve dag in Tokyo Disney resort en was voor ons echt het toetje van de vakantie. We hadden voor deze dag al een halve dag in het spaans benauwde Hong Kong doorgebracht en we aren best beducht op dit warme weer. Na het enorm drukke Tokyo Disneyresort waren we ook wel bang voor drukte, dus kozen we ook voor early acces in Hong Kong Disneyland. Dit betekende dat we op het vreselijk vroege tijdstip van 09:00 wilde arriveren….wacht, 09:00? Jazeker! Want early acces begint om 09:30 in Hong Kong, het park opent bijna on-Disney’s pas om 10:30!
De taxirit gaat soepel dus we komen al rond 9:00 bij het park aan. En, verrassing, we mogen ook al naar binnen, en de attracties die meedoen met early access zijn zelfs al open! Het is nog héél erg rustig in het park, en dat voelt echt bizar. We hebben nog nooit in zo’n rust door een Disneypark kunnen lopen, dus we doen rustig aan om ervan te genieten. Wat meteen opvalt is dat entree vrijwel identiek is aan het park in LA: net zo knus en kleinschalig opgezet. We komen vertrouwd aan voor een treinstation, gaan met een tunnel onder de spoorlijn door, en komen aan op de Main Street met zicht op het kasteel. Heerlijke herkenning, deze entree, en zó veel meer Disneygevoel bij binnenkomst dan bij het kasteelpark in Tokyo. Wat wel heel anders is dan in LA is het kasteel: dat is hier in Hong Kong een heel mooi hoog kasteel met allerlei architectuurstijlen door elkaar, misschien wel het meest sprookjesachtige kasteel dat Disney heeft neergezet. Deze staat ook erg mooi weggezet tegen de tropische backdrop van Hong Kong, want het nog even net iets meer bijzonder maakt.
Voor nu lopen we het kasteel voorbij naar het nieuwste gebied van het park: World of Frozen. Dit hele gebied is gewijd aan Elsa, Anna en consorten en het gebied ligt er echt prachtig bij! Veel mooier dan het kleinere Frozen gebied in Fantasy Springs in Tokyo (hier in een volgend verslag meer over). Het gebied kent, in tegenstelling tot de versie welke wij in Parijs krijgen, twee attracties: Wandering Oakens Sliding Sleights en Frozen Ever After. De achtbaan is erg mooi aangekleed met een hele leuke maar simpele wachtrij. Helaas is de baan ook erg kort. Soepel, zoals je verwachten mag van een moderne Vekoma, maar echt te kort. We doen hem een keer omdat we weten dat Disney kinderachtbanen lange rijen kunnen hebben.
Stap twee van deze early acces is Frozen Ever After. Deze versie is ogenschijnlijk voor een belangrijk deel gelijk aan die in Epcot. Ik had deze zelf nog niet bezocht, maar had wel de XL-versie van Fantasy Spring al gedaan. De versie in Hong Kong kan je het beste schrijven als een soort van “best-off” van de bekende nummers uit de film. Daarmee is deze vooral simpeler in zijn vorm vergeleken met Fantasy Springs, maar niet perse minder leuk. Het voornaamste voordeel aan deze ride vind ik dat in verhouding tot die in Tokyo is dat je niet zo vaak van richting wisselt met de boot en daarmee het ritsyteem veel minder aanwezig is.
Als we uitstappen valt een ander ding op: de airco binnen is waanzinnig. Dit merk je vooral als je een bril hebt, want door het verschil van tempratuur en luchtvochtigheid slaat je bril non stop aan als je een keer een gebouw durft te verlaten. We gaan er trouwens meteen 3x in, nu er geen rij staat. Daarna benutten we het laatste Early Acces kwartiertje voor de simpele Winnie the Pooh-darkride, en dan gaat het park open voor het grotere publiek. Deze Winnie the Pooh is gelijk aan die in Shanghai en daarmee voor zowel Luc (want Orlando) als mij bekend terrein. Een keer is dan ook voldoende. Daarnaast is het park nu ook open en we hebben meer te bezichtigen in dit kleine en knusse park.
Het actieplan ligt immers al klaar: er ligt in dit park namelijk een reeks van drie mini-landjes waarin een paar attracties staan die we graag willen doen. Als eerst komen we terecht in Toy Story Playland, waar we snel de halfpipe-‘achtbaan’ aftikken. Ook hier is het gebied bekend terein met dezelfde attracties als in Parijs. Ik vind dit zelf niet erg, ik vind de uitwerking best leuk, Luc wil echter snel door, want hoe leuk hij Toy Story ook vind, dit miniland doet het hem niet. Ik snap zijn mening ook wel weer, want als je zoveel mooie attracties hebt wil je hier niet te lang blijven als twee volwassenen met een liefde voor dark rides.
Gelukkig is het daarna tijd voor het betere werk: het naastgelegen Mystic Point-gebied met Mystic Manor als grote attractie. Hier keken we allebei enorm naar uit: een moderne Disney-darkride, niet gekoppeld aan een film, die bovendien echt alléén maar in Hong Kong staat. Laten we eerlijk zijn, dit is zelfs een van de hoofdredenen om dit park te bezoeken. De attractie werkt met vier trackless wagentjes per keer, een soort Symbolica met een kar meer. De eerste rit komen we in wagentje 4 te zitten, en die viel nogal tegen: de rit had niet het tempo wat we verwacht hadden. Effectief rijd je overal vrij traag achteraan en zie je alle effecten al voor dat ze bij jouw kar voorbij komen. Dat levert best wel een domper op en we komen er dan ook beide een beetje verbaast uit. Later komen we nog in karretjes 1 en 3 terecht, en die zijn echt veel beter. Dan is Mystic Manor een erg toffe attractie waarbij je leuke effecten, een goede soundtrack en een fijne finale hebt. De sfeer maakt de attractie echt uniek en het is jammer dat Disney niet vaker zich lostrekt van IP. Ondanks alles staat hij na een bezoek aan Tokyo wel een trapje lager staat dan de mega-toppers die we daar bezochten.
Laatste in de reeks mini-landjes is Grizzly Gulch, een kleinschalig Frontierland. Hier staat een flinke achtbaan: Big Grizzly Mountain, een soort Big Thunder Mountain 2.0. De insteek van deze baan is duidelijk anders dan die van de bekende bergbanen, want waar die zich in een afgesloten berggebied in het park bevonden is Grizzly Gulch een open gebied waarbij de baan vooral de diepte in duikt. Dit maakt dat je vanuit het hele gebied de treinen voorbij ziet komen. Dit wordt extra versterkt omdat ze met drie treinen rijden en prima doorwerken. De baan is erg tof en bied een compleet andere beleving dan Big Thunder Mountain. Ik denk wel dat ik de voorkeur geef aan die laatste. Deze baan is net te modern afgewerkt en mist eigenlijk net teveel het door de berg heen razen. Daarnaast ben ik stiekem ook wel fan van het trek en duwwerk van Big Thunder Mountain, vooral in Parijs. Trouwens, voor Luc extra feest, want het is zijn 750e unieke achtbaan! En met een niet-bestaande wachttijd gaan we meteen nog een keertje! Je leest het misschien al, we gaan best rap door het park heen en dat klopt, want tegen alle verwachtingen is zijn de wachtrijen niet bestaand. We hebben deze dag twee keer meer dan 20 minuten in de rij gestaan, de rest was effectief 5 a 10 minuten. Dit maakt een dag Disney wel heel prettig!
Na het bezoeken van deze nieuwe delen is het tijd voor de meer klassieke delen van het park. Allereerst Adventureland, wat er hier echt prachtig groen bijligt. Maar ja, wat wil je in dit subtropische klimaat. Hier ligt eigenlijk maar één grote attractie: Jungle River Cruise, een soort merge van Jungle Cruise en Rivers of America. We kiezen voor de Engelse tour en hopen dat de skipper een beetje goed grapjes kan maken, maar dat valt helaas tegen. De attractie is verder wel tof, vooral het einde welke een scene bevat welke niet in de andere Jungle Cruises te zien zijn! Deze bevat veel water en vuur effecten, daar wordt ik wel blij van!
We kijken even op de klok en besluiten het park te doorkruisen richting de Mickey and the Wonderous Book-show. Ik heb deze al gezien in Shanghai, maar vond het dusdanig goed dat ik nog een keer wilde. Daarnaast was het buiten benauwd tot en met en ik wilde wel even een half uur in de airco zitten weer. Deze is half in het Chinees, maar de vertaling wordt op grote schermen weergegeven. Niet dat het verhaal moeilijk te volgen is: Mickey en Goofy vinden een magisch boek waar ze in terecht komen, en op elke pagina belanden ze in een abdere bekende Disneyfilm (je verwacht het niet hè) en wordt een scène/liedje uit die film opgevoerd. Dat levert dus een halfuur aan Disneyhits met live zang en dans op, dikke prima show, en complimenten voor de zang! Meteen daarna pakken we de buurattractie mee: It’s a small World after All. Gelukkig heeft deze ook een indoor wachtrij, maar inmiddels heb ik deze attractie wel gezien (Luc heeft ze allemaal gedaan nu, arme man)
Het is inmiddels ruimschoots lunchtijd, en we hadden al best veel restaurantjes gezien met lekker eten. Tijd dus om er daarvan eentje op te zoeken. Maar dat blijkt dus nog niet zo makkelijk. Ondanks dat het superrustig is bij alle attracties, staan bij alle restaurants enorme rijen. Of dit is vanwege het trage werken, onderbezetting of iets anders weten we niet, maar het maakt de opties wel kleiner. Uiteindelijk eten we maar bij het enige mobile-order-restaurant in het hele park, want dan hoeven we in elk geval niet in de rij te staan. Je kan ook in de reguliere rij staan daar, dan stond je ruim 25 minuten te wachten. Met de mobile order ben je in vijf minuten klaar. De burgers die ze daar serveren smaken gelukkig prima en het voordeel is dat deze lunch ons in het enige openstaande gebied van het park brengt: Tomorrowland.
Dat is hier vrij klein maar wel verrassend mooi en er staan maar liefst drie attracties, waarvan twee in een Marvel-hoekje. De eerste is Ant-man, de omgebouwde versie van Buzz Lightyear. Heel eerlijk, ik vind buzz echt een heel stuk leuker om te doen. De aankleding voelt een beetje als de Buzz in Shanghai (welke ik echt heel leuk vond!), maar de targets doen het hem gewoon niet voor mij hier. De andere Marvel-attractie is Iron Man, een soort Star Tours 2.0 die verrassend goed bevalt: soepele bewegingen, leuk verhaal, goede film. Dit komt omdat deze versie, in tegenstelling tot andere, met elektrische aansturing werkt. Daarmee is deze versie zoveel fijner dat ik hem oprecht top vond. En dan vind ik niet snel van een simulator.
De laatste Tomorrowland-attractie is de klassieker Space Mountain, hier met een Star Wars-sausje. De lay-out is hier gelijk aan die van Anaheim, dus voor beide niets nieuws onder de zon. Ik vind het Star Wars sausje wel jammer, het voegt voor mij niet veel toe en ik doe hem liever in de originele vorm. Gelukkig is de rij ook hier kort en uiteindelijk maken we dan ook drie ritjes. Alleen een beetje jammer dat de bochten naar rechts in de aanbieding waren.
De rest van de middag spenderen we met extra ritjes op de leukste attracties, avondeten (goeie butterchicken en beef rendang!), het bezoeken van de kleine maar knusse sprookjestuin en het inslaan van souvenirs. De souvenirs hier bevallen ons goed, ze hebben een veel ruimere keus aan ‘volwassen’ souvenirs dan in Tokyo. En de extra ritjes zijn ook erg fijn, ook al voelt het heel on-Disneys om gewoon met 5 minuutjes wachttijd in een paar topattracties te stappen.
Hong Kong Disneyland beviel ons dan ook erg goed door de knusse en kleinschalige parkopzet en het vele groen, maar ook simpelweg door de rust in het park en het gebrek aan wachtrijen waardoor de dag heel ontspannen is. Een verademing tussen alle andere Disneyparken waar je je dag strak moet inplannen. Het grote nadeel aan Hong Kong Disneyland is dat het een echte top-top-attractie mist, iets wat je in Disney toch wel verwacht. Het park mag gewoon nog net iets meer body hebben. Maar de basis met het prachtig aangelegde park is in elk geval dik op orde, en we hebben hier een heerlijke Disneydag gehad. En dan is het tijd om snel te vertrekken. Met de taxi naar het hotel, koffers inladen, en door naar het vliegveld. Het is haast niet voor te stellen, maar over een uurtje of 12 zijn we weer in Nederland.
Dank aan Luc voor een deel van de teksten in dit report!
