Dag 1
Polen is bij de meeste pretparkliefhebbers de laatste jaren flink hoog op de bucket list terecht gekomen, zo ook bij mij. Dit jaar was het dan eindelijk zo ver! De hoofdreden voor het bezoek is natuurlijk Energylandia, maar met enkele kleine parkjes en credits in de omgeving, hebben we er een kleine roadtrip van kunnen maken.
Op vrijdag 16 mei ging de wekker ging vroeg, want we hebben 's ochtends nog een vlucht richting Warschau, zodat we 's middags al enkele dingen kunnen doen.
Helaas begint onze reis met 3 kwartier vertraging en de balie van onze auto verhuurder blijkt erg verstopt te zitten op Warschau, maar uiteindelijk kan onze reis in Polen rond 14:00 uur dan echt beginnen.
Ergens midden in Warschau ligt een ski-heuvel, waarbij net als in Landgraaf, een alpine coaster is neergezet. De afgelopen week, is de weersvoorspelling helaas erg achteruit gegaan, dus we waren erg bang dat deze alpine coaster niet geopend zou zijn. Gelukkig is het droog en is de baan open, dus maken we graag een ritje. Het is hier verder uitgestorven, dus speciaal voor ons worden er nog enkele bakjes op de baan gezet. De rit is erg kort en begint met een lange helix waardoor de snelheid eigenlijk pas op het allerlaatste stuk interessant begint te worden. Het uitzicht op downtown Warschau is wel leuk meegenomen!
Onze tweede stop deze dag is Majaland Warschau. Als je al eens een Majaland (of volgens mij ook een Plopsaland Indoor) gedaan hebt, dan herken je het meteen. Volgens mij zijn het namelijk echt letterlijke kopieën van elkaar. Wij hebben als eens eerder Majaland Kownaty bezocht, dus voor ons is alles erg herkenbaar in ieder geval. Helaas zijn ze hier in Warschau vergeten de Heidi kloon te bouwen, dus vermaken wij ons voornamelijk met enkele ritjes in de achtbaan en de skyfly. Majaland is vanaf april, op alle dagen geopend, ook op weekdagen. Wij zijn hier op een vrijdag en het is echt uitgestorven. Volgens mij hebben we niet eens 20 auto’s op de parkeerplaats kunnen tellen. We waren er wel pas vanaf 15:00 uur, maar dan is het park nog een goede 2 uur geopend, dus heel winstgevend lijkt me dit niet te zijn.
Er zijn in de periode dat we in Polen zijn ook veel kermissen te vinden op onze route. Kermissen werken in Polen iets anders dan bij ons. In Polen heeft een exploitant een complete kermis waarmee hij van dorp naar dorp reist. Aangezien het weer dus niet al te best is tijdens onze reis, met veel periodes met lichte regen, hebben we enorm pech met de kermissen. De eerste kermis waar we heen rijden in Warschau is helaas gesloten. Na wat internet onderzoek komen we er achter dat dit door de regen komt. Na wat speurwerk op de socials, zien we dat ook de tweede kermis welke we gepland hadden voor vandaag gesloten is. Deze exploitant heeft zelfs besloten zijn kermis al volledig in te pakken, terwijl hij eigenlijk nog tot en met zondag in het desbetreffende dorp zou staan! Ergens wel een beetje apart, want ja, er zijn af en toe buien met motregen, maar het is niet zo dat het de hele dag aan één stuk door regent.
Door deze wijzigingen in ons programma. eindigen we de dag dan ook wat eerder in het hotel met een mooie verzameling speciaal biertjes gekocht bij de Poolse Lidl.
Dag 2
Ons hotel bevindt zich op een kleine 30 minuten rijden van Mandoria, een redelijk groot indoor pretpark bij een outlet shopping center. We zijn precies met de opening aanwezig met nog enkele tientallen andere personen. Bij binnenkomst valt eigenlijk al gelijk op dat dit park echt mooi gethematiseerd is. Het plein na de entree bevat verschillende kleine marktkraampjes met souvenirs alsof het een echt dorpsplein is. Het is een zaterdag en omdat we bang zijn dat het wel eens druk zou kunnen worden, willen we zo snel mogelijk de achtbanen met een lage capaciteit doen. Ons vooronderzoek was niet al te best, dus we maken hierbij de grote fout om de achtbaan bij de ingang niet gelijk te doen. Juist deze achtbaan heeft de laagste capaciteit blijkt later, waardoor dat ook onze langste wachtrij van de dag wordt.
Maar goed, we beginnen onze dag met een simpele SBF Visa spinning coaster, althans, dat denken we. De weg er naar toe laat ons van de ene in de andere verbazing vallen, want nogmaals, dit park is echt goed gethematiseerd. Oke, als je naar het dak kijkt is de illusie gelijk weg, want zoals vele attracties en parken, is het dak totaal niet meegenomen in de thematisatie, maar verder is het echt allemaal perfect afgewerkt.
Mandoria bestaat eigenlijk uit verschillende hallen met elk hun eigen thema of zelfs tijdsbeeld uit de oudheid. En vooral in het eerste gedeelte, zijn er ook weer allemaal aparte ruimtes in deze hallen. Hierdoor voelen de huizen en pleintjes bijna authentiek aan. We zien winkeltjes waarbij je aan de achterkant er ook uit kunt en dan plots op een ander plein uit komt; een ruimte welke een rechtszaal voorstelt; een ruimte welke een mode atelier voorstelt met zitjes met spiegels in het midden en aan de zijkant een klein funhouse gebouwd. Als liefhebber van thematisatie kan ik eigenlijk alleen maar zeggen dat dit park echt weet hoe het moet! Ik krijg een beetje Dubai vibes als ik door dit park loop; alles indoor, weinig mensen en alles top gethematiseerd!
Eenmaal bij de achtbaan, lopen we eerst door de mooiste wachtrij voor een SBF Visa ter wereld waarschijnlijk. Daarna merken we al snel dat deze achtbaan zich volledig in het donker gaat afspelen. De rit begint met een luide kerkklok. Hierdoor ging mijn verwachting helaas iets te hoog, want ik hoopte nu op een licht en/of geluidshow tijdens de hele rit. Helaas is dit niet het geval, maar bij het allerlaatste rondje gaat er wel een spot aan waardoor een bungelende pop opgehangen aan een touw zichtbaar wordt. Allemaal vrij onverwacht, dus voor mij is dit de interessantste SBF Visa spinning welke ik ooit gedaan heb.
We vervolgen onze weg naar de volgende hal, welke een piratenthema heeft. Hier is niet echt een attractie te vinden welke voor ons interessant is, maar het ziet er wel weer allemaal prachtig uit.
In de volgende ruimte is alles wat statischer en wordt er een Romeins/Grieks sfeertje bereikt. De vreemde eend in de bijt hier is een kinder log flume, mar deze heeft erg knuffelige otters als mascotte, welke waarschijnlijk goed in de smaak vallen bij de kinderen. Carrera, een powered coaster met als thema marmer bewerking, is nog niet geopend, dus gaan we naar de laatste nieuwe aanwinst van het park: Aquila!
Wederom is hier weer een mooie wachtrij aanwezig, welke verschillende facetten van het smeden van wapens laat zien. De achtbaan zelf is een Vekoma family launch coaster, welke twee rondjes maakt. Wat is dit een leuke baan zeg! Hij is ontzettend soepel, heeft leuk bochtenwerk en een goed tempo. Er is zelfs ook wat airtime te bespeuren. Deze baan is zeker goedgekeurd!
Na een re-ride op Aquila, lopen we terug en zien we dat Carrara is geopend. Ik val in herhaling, maar ook hier is het station weer super gethematiseerd. Tijdens de rit valt me ook op dat er in de volledige vloer mozaïeken gelegd zijn met kinderkopjes/kasseien. Hierdoor voelt het echt allemaal volledig ‘af’ aan.
In dit gebied staan ook nog een jumper, ook weer erg origineel gethematiseerd, en een koggemolen met badkuipjes, waarbij elk bakje een eigen badeend en haarborstel heeft, te leuk weer!
De laatste achtbaan welke we doen, is Merkant. Deze heeft veruit de slechtste capaciteit van het park, dus hier moeten we een klein half uurtje wachten. De achtbaan lijkt op een ABC Rides baan; bakjes waarin je met 2 personen achterelkaar zit op een smalle track. Deze baan blijkt echter van Gerstlauer te zijn. Na een kleine darkride scene volgen twee stukken achtbaan met ook twee lifthills. Het is een leuk baantje, alleen jammer van de capaciteit.
Verder doen we in dit park nog het funhouse, met een hilarisch pijnlijke glijbaan, en het spiegeldoolhof. Ik weet niet hoe snel de Polen normaal gesproken door een spiegelhuis rennen, maar bijna alle niet-spiegel ruiten zijn gebarsten en geplakt met tape! Er is ook een 3D film (of experience), maar uit de vertaling van het bordje bij de ingang was op te maken dat deze 40 minuten duurde en dat hiervoor apart tickets gekocht moesten worden. Deze hebben we dan ook niet gedaan.
Mandoria heeft me erg verrast. De thematisatie en de sfeer die hiermee bereikt wordt is echt top. Ik ben erg benieuwd hoe dit park verder ontwikkeld met het buitengebied; en ik ben ook erg benieuwd op de tweede Mandoria in Polen een exacte kopie wordt of dat ze originele dingen neer gaan zetten. In ieder geval is de kans zeer aanwezig dat ik in de toekomst weer eens richting Polen ga voor een Mandoria park!
Ook al ziet het er allemaal top uit, het park is zeker nog niet dagvullend voor ons (met kinderen zeker wel overigens). Wij hebben daarom dus ook nog een stuk reizen richting Katowice op het programma vandaag. De eerste stop welke we onderweg maken, is bij wederom een skigebied voor een Alpine Coaster. Ook deze is gelukkig open! Er is weer he-le-maal niemand hier, terwijl het toch gewoon een zaterdag is. Deze alpine coaster is gelukkig wel lang en heeft een fijne snelheid. Ik blijf ze toch altijd wel leuk vinden.
De ener laatste stop op onze route is Park Kolejowy, of te wel Park Railway Ogrodzieniec. De website spreekt over een park met veel treinen, voor jong en oud. Je betaalt hier geen entree, maar alleen voor de attracties welke je wilt doen. Er staat hier een vrij lange Dragon achtbaan en we hebben toch tijd, dus besluiten we om hier eens te gaan kijken.
Eenmaal gearriveerd, parkeren we onze auto op een verlaten parkeer terrein. Zou het wel open zijn? De poort naar het park is in ieder geval open en we zien de achtbaan staan, dus gaan we natuurlijk even kijken. We zien naast de achtbaan ook nog een draaimolen en botsauto’s, maar geen operators. Dan zien we de kindertrein welke eigenlijk de hoofdattractie van het park is. Op de locomotief ligt een mooie pet voor een machinist, dit betekent in ieder geval dat er ergens iemand aanwezig is! Dit treinritje op een heel smal spoortje, maakt een grote ronde om het hele park, met een enkele brug en tunnel. Mijn verwachtingen van dit park lagen helaas wel wat hoger dan hoe het er in de werkelijkheid allemaal uit ziet. Op de foto’s op de website lijkt het daadwerkelijk een groot park te zijn in een bosgebied. Ook had ik het geïnterpreteerd alsof er wat meer te zien van rond treinen, zoals een miniatuurbaan of enkele locomotieven, maar in werkelijkheid stond er 1 oude, afgebladderde locomotief op het terrein.
We doorkruisen eigenlijk het hele park totdat we bij het hoofdgebouw komen. Hier staat dan gelukkig de, waarschijnlijk, eigenaar van het park. English? No. Rollercoaster, open? Tac. Hoppa! Na 4 vingers te hebben opgestoken, hadden we onze kaartjes en liepen we terug naar de achtbaan. De eigenaar ging op de elektrische step om alvast onze bakjes af te drogen. Goede service!
De achtbaan is een kinderbaan, maar wel eentje met een lange lay-out. We mogen drie rondjes genieten van de helaas wat treurige omgeving. In de hoek van het park staat een één verdieping hoog fundament van een nooit gebouwd gebouw; en naast het park zien we over de betonnen muren bergen hoog met auto- en ijzerafval liggen. Ik kan vaak de charme in zien van zulke kleine kneuterige parkjes, vooral als ze een redelijk unieke attractie hebben, zoals hier de kindertrein, maar dit park is op het moment helaas wel erg treurig.
Na deze korte stop, hebben we weer een kermis op de planning staan. Na onze eerdere kermis ervaringen deze reis zijn de verwachtingen niet al te hoog, maar aangezien het in de buurt van onze eindbestemming ligt, rijden we er toch even heen. Bij de kermis aangekomen, zien we nog lampjes branden! We rijden snel een blokje om voor een parkeerplaats en lopen terug naar het pleintje. Daar aangekomen, zijn helaas alle lampjes weer uit en zien we dat ze de laatste attracties aan het afsluiten zijn. Helaas, op een zaterdag om 17:00 uur heeft deze exploitant besloten weer te sluiten. Het doet ons in ieder geval deugd dat het niet alleen wij zijn, de toeristen, die van een koude kermis thuis komen. In de paar minuten welke we rond kijken, zien we toch ook meerdere locals, gezinnen en groepen tieners, welke teleurgesteld weer omdraaien bij het zien van de gesloten kermis. Ook voor hen is het dus helemaal niet gek om te verwachten dat de kermis open is, na enkele kleine buien.
We stappen weer in de auto en bedenken ons dat Legendia, het park waarvoor we een nachtje in Katowice slapen, vandaag tot 19:00 uur open is. We hebben nog een uur en ontdekken dat een jaarkaart maar een paar euro duurder is dan een dagticket. We besluiten er heen te rijden en als Lech coaster operationeel is, ook vandaag al even het park in te gaan. Bij Legendia aangekomen, staan er niet overdreven veel auto’s op de parkeerplaats. We begeven ons naar de infobalie en vragen of de attracties nog geopend zijn. De beste medewerker vertelt ons dat op het moment alleen één kinderattractie geopend is. Na de vraag of de andere attracties morgen (zondag) wel open zijn, zegt hij dat we hiervoor de website in de gaten moeten houden. Of het komt doordat de medewerker niet zo veel Engels kan weten we niet, maar met dit vage antwoord moeten we het helaas doen. Later in het hotel struinen we de website af voor meer informatie en uiteindelijk vinden we op de Instagram pagina van het park, dat ze de afgelopen dagen (vrijdag en zaterdag) elke ochtend rond 10:30 (het park opent om 11:00) een berichtje geplaats hebben met de mededeling dat het buitengedeelte in verband met de regen niet opent die dag… Ergens vinden we dit onvoorstelbaar, vooral omdat er elke dag ook echt langere periodes met opklaringen geweest zijn, maar omdat we deze ervaring ook al meermaals meegemaakt hebben met de kermissen, is het geen volkomen verrassing meer.
We leggen de teleurstelling even naast ons neer en genieten van een goedkoop 3-gangen diner in de stad en sluiten de avond (en nacht) af in een leuk speciaalbiercafé. Morgenvroeg maar weer op Instagram kijken of het park open is… En met deze cliffhanger sluit ik dit eerste deel van onze reis af! Het vervolg lezen jullie hopelijk snel in deel 2.
