Wanneer iemand vraagt wat mijn favoriete park is zal ik met Efteling antwoorden maar de vraag ‘’Wat is het beste park?’’ resulteert steevast in een ‘’Europa-Park!’’ van mijn kant. Is het de hoeveelheid attracties, goede sfeer, ontelbare details, altijd uitstekende operations en onderhoud? Alle bovengenoemde, natuurlijk. Maar ik kende Europa-Park alleen met drukte en lekker weer. Ik was er nog nooit in de winter geweest. Tot nu.
Samen met een vriend reisde ik af naar Rust voor drie dagen winters Europa-Park-plezier, maandag 6 t/m woensdag 8 januari, de laatste week voor de winterpauze. De eerste dag viel samen met een nationale feestdag maar het was vrij rustig, zo zien we het graag. De gecommuniceerde openingstijd is 11 uur maar al vanaf 10 uur kon je naar binnen, bijvoorbeeld om de kerstmarkt op het plein rond de Europa-Brunnen te bezoeken. De sfeer zat er al goed in.
Het statige Schloss Balthasar omsingeld door kerst-kitsch
Ook themagebied Italien inclusief diens attracties was al geopend. Dat kwam goed uit, want ik had het vernieuwde Geisterschloss, Castello dei Medici, nog niet gezien. Na een aantal ritjes kon ik concluderen dat het een prima spookhuis is geworden. De rotzooi is eruit, er zit een kloppend verhaal in en er zijn een aantal fraaie scènes toegevoegd zoals de onderwereld aan het einde.
Uiteraard is de cult-factor wel voor een groot deel verloren gegaan. Voor de een is dat een pluspunt, voor de ander een minpunt. Ik ben er nog niet helemaal over uit. Wel weet ik dat de animatronics in hoeveelheid en kwaliteit een downgrade zijn en dat ik op sommige punten ook voor andere muziek had gekozen. Maar misschien dat hier in de wintersluiting nog naar wordt gekeken. Verder vind ik heel tof dat er zoveel referenties naar het origineel in zitten. Zelfs het oude ingangsbord, de bijl met Geisterschloss erop, ligt op de zolder verstopt.
Lorenzo de’ Medici in de eetzaal
De onderwereld, ondanks de veelal statische figuren een prima slotscène
Het was inmiddels 11 uur en met een ritje Euro-Tower zouden we bepalen waar heen te gaan. De keuze viel op nieuwigheid Voltron. Het was hier een kwartiertje wachten, wat de langste wachtrij van de trip zou zijn. En wat een gave baan is dit! Lekker lang, tof thema en leuk effect voor de launch. Ook het Kroatien gebiedje eromheen steekt goed in elkaar. In typische Europa-Park fashion zijn er weer allerlei verborgen paadjes te ontdekken en, wat ik heel knap vind, ziet het eruit alsof het er al jaren staat.
Ernaast ligt Griechenland, wat mijn favoriete gebied is. De attractie-combinatie Poseidon, Kassandra, Pegasus en Atlantis is moeilijk te overtreffen. We deden een paar rondjes in die laatste want blijven zitten was geen probleem. Wat me opviel is dat de nooduitgangen tegenwoordig erg in het oog springen, met permanent verlichte traptreden en al. Nu snap ik dat (brand)veiligheid hier een gevoelig onderwerp is maar dit lijkt me overdreven.
Door naar Holland, waar Piraten in Batavia een must-do is. Wat blijft dit toch een prachtige darkride, vooral als je je beseft in hoe een korte tijd deze is teruggebouwd. Even verderop in Skandinavien was het hart van het winter-evenement te vinden, het Nordisches Winterdorf. Het meer te midden van Fjord Rafting was leeggepompt en er waren tal van kraampjes en activiteiten geplaatst.
Er was duidelijk veel moeite gestoken in de aankleding. Er stond een enorme hoeveelheid kerstboompjes, animatronics waren verkleed als kerstman en in de Noorse staafkerk was zelfs een kerststal opgebouwd. Complementen naar Europa-Park voor hoe compleet en goed verzorgd dit was. In vergelijking stelt de Winter Efteling niet veel voor.
Het terrein gezien vanuit de Monorail later op de avond
Overigens was Fjord Rafting zelf logischerwijs niet geopend evenals Atlantica SuperSplash, waar in plaats van een reuzenrad stond. Maar verrassend genoeg waren de andere water-attracties wel gewoon open, dus wie een ritje wilde maken in Tiroler Wildwasserbahn kon dat. Ook Whale Adventures, veruit de mooiste splash battle die ik ken, was operationeel. De meeste watereffecten waren uitgeschakeld.
Na een paar ritjes Wodan en Blue Fire achterin het park, waarbij het ook geen probleem was om te blijven zitten, sloten we de dag af bij Eurosat. Nu heb ik zelf helemaal niks met de nieuwe Eurosat en vind ik het doodzonde dat het space-thema heeft moeten wijken voor de tweedimensionale troep die er nu in zit, maar het station is tenminste sfeervol.
Later op de avond zijn we nog even langsgegaan bij Krønasår en Rulantica en co, want daar was ik nog nooit geweest. Wat een gruwelijk groot complex is dat zeg! Heel tof zijn de historische schaalmodellen op de eerste verdieping van Rulantica, die je ook kunt bekijken zonder entree te betalen.
Het indrukwekkende Wodan-schaalmodel
De tweede dag brak aan we zijn attracties gaan doen die we de vorige dag hadden overgeslagen. Zo begonnen we met een leegdraaiend Poseidon, toch wel een van de mooiste attracties hier. De buitengebied, het station, het scheepswrak voor de lift, het is allemaal erg mooi gemaakt. Alleen de effecten in de wachtrij zijn gedateerd. Overigens snap ik niet waarom slechts 7 jaar later het op ieder vlak inferieure Atlantica SuperSplash werd geopend.
Daarna leek het me een goed plan om Österreich te gaan checken. Mijn mening over Josefinas Kaiserliche Zauberreise is ondanks de ''verbeteringen'' onveranderd gebleven: wat een aanfluiting is dit. Goedkope decors, de Yomis zijn kinderachtig en de tunnel is eigenlijk met iedere iteratie achteruit gegaan. Zo zonde dat zoveel dieren-animatronics zijn vervangen door een paar schermen en nu waarschijnlijk ergens in een loods niks staan te doen.
Na het afbranden van de Zauberwelt der Diamanten is ook de rest van Österreich vernieuwd. De Zauberwelt was altijd een hoogtepunt voor mij dus de aankondiging van een non-indoor adventure trail als vervanger zat me niet lekker. Ik dacht dat het onmogelijk dezelfde charme zou kunnen hebben en de eerste foto’s van kaal en onnatuurlijk rockwork versterkten dat vermoeden.
Maar nu ik het in het echt heb gezien, nadat er bijna een jaar van kleine verbeteringen hebben plaatsgevonden, moet ik zeggen dat ik erg onder de indruk ben. Wat is dit een mooi gebied geworden! Het is indrukwekkend hoeveel tijd je hier kunt spenderen. De Yomi Abenteuer Trail bevat een hoofdpad en vijf zijpaden, waarvan sommige flink de hoogte in torenen. Bovenop een berg staat een huisje waar je even kunt uitrusten en bovenal van het uitzicht kunt genieten.
Geen metalen draak meer maar deze is ook leuk I guess
De Edelstein Grotte is min of meer herbouwd (hoewel deze er iets minder mooi uitziet dan het origineel) en ook de muziek is, zij het opnieuw gearrangeerd, teruggekeerd. De keuze om de Alpenexpress en Tiroler Wildwasserbahn te herstellen is wat mij betreft ook prima, het blijven leuke familieattracties. Hoewel de unieke uitzichten in de Zauberwelt en daarmee de grootste reden voor mij om erin te gaan, nu wel verleden tijd zijn.
De Edelstein Grotte vormt net als voorheen de uitgang van de walkthrough
De rest van de dag hebben we ons voornamelijk vermaakt met re-rides en als afsluiter hebben we de laatste paar ritten Euro-Mir meegepikt. Met de verwachting dat dit nog wel eens de attractie kan zijn die binnenkort gerenoveerd gaat worden kun je maar beter vast afscheid nemen. Wat ik dan weer niet snap is dat ze hier in de winter een andere soundtrack spelen. Euro-Mir zonder Liftoff kan echt niet!
Uitzicht vanaf de top van de lift van Euro-Mir
De derde en laatste dag verklaart waarom ik dit TR zo genoemd heb. Tijdens opening kon je op de Deutsche Allee lopen zonder een andere bezoeker aan te treffen. Dat is toch wel genieten hoor. En als zelfs het paradepaardje van het park, in dit geval Voltron, de hele dag walk-on is, weet je dat je een goede dag hebt uitgekozen.
Deze dagen zijn ook zeer geschikt om een privé-voorstelling Karneval in Venedig mee te pikken. Ik heb het idee dat maar weinig bezoekers überhaupt van het bestaan van deze show weten, dus voor de duidelijkheid, dit is het elektronisch vogeltheater in het Italiaanse deel. Een ouderwetse animatronicshow dus. Heel tof dat dat hier in Europa-Park nog aanwezig is.
Voletarium sla ik normaal gesproken over maar met zoveel tijd over, waarom ook niet. De wachtrij is prachtig maar ik geef gewoon niet zoveel om de cliché flying theatre ervaring. Hoewel op het eind ineens een verrassing zat, een trailer voor de bioscoopfilm Grand Prix of Europe. Voor heel even was Voletarium wél leuk en niét slaapverwekkend. 🙂
En dat was eigenlijk wel al het noemenswaardige. Het is ook maar om een idee te geven van hoe leuk Europa-Park óók in de winter is. Dus, als je van een lekker rustig park wilt genieten is de laatste week voor de wintersluiting absoluut de tijd om hierheen te gaan!
