Tijdens de Olympische Spelen was ik in Parijs. Het was fantastisch! Ik hou bijna net zoveel van sport kijken als van pretparken bezoeken, dus hoe gaaf is het dan dat hét allergrootste sportevenement van de wereld vlakbij huis is? En dan ook nog eens in de stad die ik zo goed ken. Voor wie het niet weet: ik heb 14 jaar geleden (ik word oud 😊 ) een zomer en een kerstvakantie in Disney gewerkt. Toen bracht ik elke week minstens een dag in de stad Parijs door, en ik ben sindsdien veel vaker terug geweest naar de stad dan naar Disney. Waar ik de rest van Frankrijk niet heel tof vind, is Parijs wel super leuk. Op naar de Olympische Spelen in Parijs dus!
En tsja, nu ik er toch ben… eigenlijk staat er nog iets open in Parijs. Bijna niet voor te stellen als je bedenkt hoe vaak ik in Parijs ben geweest, maar ik moet nog steeds naar Jardin d’Acclimatation. Vier achtbanen, in een tuin/park, en parken in Parijs vind ik top. Ik weet dus echt niet waarom ik dit steeds heb overgeslagen, misschien omdat de achtbanen vooral in de categorie ‘credit’ vallen en niet in de categorie ‘wauw’ of ‘moet je doen’…. Maar goed, lange inleiding kort samengevat: ik ging ein-de-lijk naar Jardin d’Acclimatation.
Ik kwam in de loop van de middag aangewandeld en dus was het niet druk bij de entree. Het ziet er allemaal verzorgd uit en het personeel was ook best sympathiek bij de kassa’s. Ze hielden in ieder geval keurig hun gezicht in de plooi toen ik als volwassene in m’n eentje aankwam. Ik kreeg namelijk wel door dat ik niet bepaald aansloot bij de doelgroep: gezinnen met kinderen.
Zij zijn wel de doelgroep.
Deze nevelinstallaties bij de ingang waren fijn!
Een van de tofste attracties in het park is deze trein. Deze zou namelijk een rondje tot ver buiten de parkgrenzen afleggen. Dat het rondje daar langs gaat kan ik bevestigen (ik ben buiten het park het spoor overgestoken), maar of hij ook daadwerkelijk rijdt weet ik niet. Toen ik er was, in ieder geval niet.
Het park komt uit 1860, daarmee is het een van de oudste pretparken die ik heb bezocht. Ik vermoed dat het in die tijd vooral tuin was en niet zozeer pretpark, maar toch. Ze zijn erg trots dat de Olympische vlam langs is gekomen in de aanloop naar de Spelen; er hingen op meerdere plekken banners.
Attracties op een kluitje bij elkaar. Het deed me erg aan Roller Coaster Tycoon denken.
Het is echt een park met af en toe een verzameling attracties. Heel groen en op een snikhete dag als vandaag is het ook goed toeven in de schaduw van alle bomen. Bij de attracties staan automaten waaruit je tickets kunt kopen; of je kunt voor een dagentree gaan met unlimited toegang. Dat vond ik wat prijzig, dus ik koop losse tickets. Bummer dat je voor sommige attracties opeens meerdere tickets nodig hebt…
Dit is achtbaan 1: Speed Rocket, een Gerstlauer Bobsled. Beter dan dit wordt het niet in dit parkje, spannender ook zeker niet. Ik vind het een leuke baan! Hij is behoorlijk lang, soepel, voor kinderen nog best intens.
Karretje rijdt weg uit het station, niet bijzonder aangekleed allemaal
Vanuit de wachtrij heb je goed zicht op de baan. Veel te lange rij trouwens, er stonden misschien tien mensen voor me te wachten.
Mooi in het groen.
Op naar achtbaan 2: La Machine a Vapeur, oftewel de stoommachine. Een powered, ik denk met een custom lay-out. Ze hebben hun best gedaan om er iets van te maken met een heuse tunnel. Leuk om een keer te doen, niet mega spectaculair.
Daar komt de trein door het groen aangestormd.
Woeiii (grappig trouwens dat je de skyscrapers van La Defense op de achtergrond ziet… het park ligt echt midden in Parijs)
Dit lelijke dak is de overkapping van de tunnel. Het had mooier afgewerkt kunnen worden!
Hier zie je die tunnel (ja, ik moet wat om dit TR met voldoende foto’s te vullen 😉 )
Het was niet zo druk… bijna lege trein.
In de winkels verkopen ze ook merchandise van de Olympische Spelen.
Achtbaan 3: Le fils du Dragon. Deze Big Apple schijnt volgend jaar weg te gaan als er een nieuwe achtbaan komt. Ik kan er kort over zijn: die gaan we niet missen.
Lekkere spelen in het water! Dit was de populairste attractie van het park. Niet gek op een prachtige zomerdag.
Ik vond dit bijna net zoveel achtbaan als die drakenzoon.
Het leuke van een pretpark in een park is dat er nog meer moois te zien is. In dit oude gebouw huist nu een show zag ik. Ik heb de show zelf niet bekeken.
Dit is een museum. Het ligt aan de rand van het park, entree is niet inbegrepen. Wel een super gaaf gebouw om te zien.
Parijs had ook een nat voorjaar en een net zo nat begin van de zomer. Deze baby-eendjes leren zwemmen in een plas. Heel pedagogisch verantwoord.
Uit de categorie kinderboerderij: de pauw was ook populair bij bezoekers.
Ik moest achtbaan 4 nog doen. Ik had ‘m eerst even over het hoofd gezien achter Speed Rockets, maar daar ligt toch echt Souris Mécaniques. Een leuke junior spinning coaster die al meer dan 20 jaar hier staat. Hij past goed in dit park. Voor een coasterfan niet spectaculair, maar wel leuk om een keer te doen.
Het haar van het meisje bewijst het: de swing zit er goed in!
Tsja, en dat was het wel zo’n beetje. Er staan wat infills maar die vond ik niet spectaculair en ik wilde er al helemaal geen kaartje voor kopen. Mogelijke uitzondering is de nieuwe dino ride, met VR. Het zag er behoorlijk aangekleed uit voor een VR ride, maar ik heb ‘m niet gedaan dus een review ontbreekt.
Jurassic Island, heel origineel.
Al met al heb ik me hier prima twee uur vermaakt, maar dat komt ook doordat ik op een strandstoel bij het 'zwembad' een boek heb zitten lezen. Daarna werd het tijd om naar BMX te gaan kijken en dat was eerlijk gezegd een stuk leuker en veel spectaculairder dan dit park. 🙂
Jardin d'Acclimatation is een park/tuin met attracties, in die volgorde. Best verzorgd, alles is goed onderhouden en de faciliteiten zijn goed op orde, maar ik vind het te duur voor wat je krijgt. Het heeft bijna 15 jaar geduurd voordat ik hier kwam en ik denk niet dat ik snel terugkom, zelfs niet met een nieuwe achtbaan volgend jaar. Over een jaar of vijftien neem ik wel weer een kijkje.
