Chingu De tractors(update deze naar 4 zitters) in combinatie met een kinderboerderij lijkt mij geen slechte rustplek in het park.
Ben ik het mee eens. Ik ervaar dat plekje in het park helemaal niet als storend. Het is daar misschien niet "druk" maar op een gevulde dag zoals maandag lopen daar toch zeker de nodige gezinnen met kinderen rond om de diertjes te bezichtigen.
Jozz Ik ben vooral benieuwd of Plopsaland zich met volgende uitbreidingen ook weer op een bredere doelgroep gaat richten. Anubis was natuurlijk al jaren de uitzondering, maar met RtH hebben ze één van de meest extreme coasters in huis gehaald. De rest van de attracties is en blijft erg familievriendelijk. Het park voelt daarom voor mij wat in onbalans.
Vandaar denk ik dat het park met een stevige infill of twee wel zou varen. Ondanks het feit dat je al nergens zoveel infills hebt staan als in Plopsaland - voor kinderen heb je er namelijk letterlijk alles - kunnen ze zich ergens ook wel wagen aan een of meer flat rides die de durvers kunnen aanspreken. Dat is ook iets dat visueel mooi in het park ingepast kan worden in tegenstelling tot nog een extra giga constructie zoals een extreme coaster.
Jozz Het park heeft ook echt een kinder-imago, al helemaal in NL waar ze mij vreemd aankijken als ik zeg dat in Plopsaland één van de heftigste coasters ter wereld staat. Je ziet het ook terug in de animo voor RtH, die op een gemiddelde dag erg meevalt t.o.v. de minder grote rides. Iets wat in andere parken juist omgekeerd is.
Het kinder-imago is inderdaad ook iets wat mij er lange tijd van weerhouden heeft om het park nog eens te bezoeken, maar ik moet toegeven dat ik dat van mezelf misschien niet helemaal terecht vind. Dat de Plopsa-IP's kinderlijk zijn, is natuurlijk een feit. Samson & Gert was natuurlijk wel een staple van mijn kindertijd, maar verder heb ik weinig affiniteit met de media van Kabouter Plop laat staan met Anubis, Wickie de Viking, Heidi, Maya de Bij, Bumba etc... En toch heb ik absoluut kunnen genieten van de manier waarop het allemaal vormgegeven is in het park. Verbeelding en kwaliteit kan ik in een park natuurlijk altijd wel waarderen, zelfs al spreken de thema's an sich minder mijn persoonlijke leefwereld aan.
De wachtrijen in RtH zijn zeker niet ellenlang, maar er is wel een constante beweging. Ik heb soms het idee dat er voor een of andere reden nog meer exposure voor de baan op gang gekomen is. Ik denk dat de wachtrij vorig jaar nooit echt boven de 10-15 minuten kwam. Deze week - natuurlijk een vakantieweek - kon je toch steeds 25-30 minuten aanschuiven met wat uitschieters aan het begin van de dag.
Overigens is RtH op papier absoluut een enorm extreme coaster en ik denk dat veel mensen bij het lezen van het concept van "een spinning coaster met vijf inversies en twee launches" al spontaan evenwichtsstoornissen krijgen. En toch voelt een daadwerkelijke rit in RtH voor mij minder extreem aan dan een rit in pakweg Taron. Ik kan bij RtH zonder problemen een serie van meerdere opeenvolgende ritten neerzetten, maar bij bijvoorbeeld een Mega, een LSM Launch of een Invert heb ik toch altijd tijd nodig om even op adem te komen.
Visueel kan het park zeker wel wat doen aan de entree. Dat grote ietwat "campy"-aandoende billboard staat ietwat haaks op het mooie park dat binnenin te vinden is.