Het is voor mij inmiddels een traditie geworden om per trein door Europa te reizen, op zoek naar fotogenieke plekken en pretparken. De herfstvakantie is kort, dus van mijn vier interrailreizen tot dusver was dit met slechts zes dagen verreweg de kortste en minst spannende (bijna zielig) - desalniettemin stond er een voor mij nieuw pretpark op het programma, die tevens een jongensdroom in vervulling liet gaan…
Ooit beschouwde ik Lego als een hobby van me, omdat ik daar tot vrij ver in mijn tienerjaren mee heb zitten rommelen. Ik bestelde af en toe wat steentjes online, bouwde mijn eigen bouwsels, en heb zelfs een keer ee ndag op Legoworld geëxposeerd met een werkende Vekoma madhouse. Inmiddels is de lego bij mijn moeder op zolder opgeborgen, en tot Legoland heb ik het nooit geschopt. Sowieso was het aantal pretparkuitstapjes flink gedaald sinds mijn tienerjaren. Met de ontdekking van treinreizen kwam het afstrepen van een item op de oude bucketlist weer in zicht. Dat er sinds dit jaar een (bescheiden) B&M staat is natuurlijk een fantastische aanleiding. Ik strikte bovendien een Duitse vriend om me te vergezellen, zodat ik niet creepy overkom als volwassen vent die in z’n eentje met een camera door een park vol kinderen loopt.
LEGOLAND DMonsteRpartyHLAND
De dag begon bij een hal vol van die robotstoeldingen. Hoe omschrijf je het? Je gaat in een stoel zitten die aan een arm is bevestigd, en dan gaat ie draaien en zo. Ik koos voor een middelmatig rustig ritje, want het leek me niet zo heel comfortabel. Volgens mij (voor mij) de juiste keuze.
Naast de hal vol van die robotstoeldingen stond een legofabriek. Geen idee wat het was, maar het moest vast leuk zijn. Het begon met een kort filmpje waarin een legofiguurtje laat zien hoe lego wordt gemaakt, gevolgd door een kleine looproute door een minifabriekje waarvan het me niet duidelijk werd of het een statische verzameling afgedankte machines was, of daadwerkelijk een enkele gemechaniseerde productielijn die simpelweg buiten gebruik was. De buizen waarin de plastic pellets opgeslagen zaten waren voor 90% gevuld met plastic pellets, en 10% met dode insecten. Jammer dat de machine niet werkte, want dat moet toch interessante steentjes opleveren. Zouden mijn legoblokjes thuis ook op eenzelfde wijze verrijkt zijn met extra proteïnen?
Bij de legofabriek gold het ‘exit through the giftshop’ principe, alleen was de giftshop hier het hoogtepunt. Gesorteerde bakken met lego die je op gewicht kon komen. 100 gram voor een tientje. Wacht, dat is wel veel. Maar toch leuk om tussen te neuzen, en te ontdekken wat er inmiddels allemaal voor onnodige legosteentjes bij zijn verzonnen. 1x1 stroopwafels. Moest dat echt?
Tijd voor een achtbaan, en waarom niet beginnen bij de B&M? Maximus (#250! Is dit een mijlpaal?) bevindt zich in een nieuw themagedeelte achterin het park, met ook een indoor shooter met Egyptisch thema (niet heel hoogstaand, maar wat mij betreft altijd de moeite waard) en gek genoeg ook een attractie waarin acht teams doen alsof ze een brandweerauto bedienen in het oude Egypte. Voorbij de Egyptische dingen stond de achtbaan, compleet met middelmatige thematisering, waarbij een gigantische wanstaltige draak in een van de bochten de meeste aandacht opeiste. De wachtrij bedroeg ongeveer twintig minuten, als het niet minder was. Helemaal prima, zeker omdat er in de wachtrij een paar aardige legomodellen te zien waren. Treinen zagen er ook mooi uit, maar verder werd in het station vooral de indruk gewekt dat het geld hier op was. Logisch, want een Wing Coaster lijkt me niet het goedkoopste uit de B&M catalogus.
Bouwbakken in het Maximusgebied
Er ligt meer Lego op de grond rondom het bouwgebied dan in de bouwbakken zelf
Geen idee waarom men juist voor een Wing Coaster koos, want ergens is het een beetje vlees noch vis. Maximus is (ironisch genoeg) klein, niet snel, en niet zo krachtig, behalve als je hem vergelijk met andere familiebanen - dan is dit toch wel een prima baantje, met mooie variatie tussen bochten en heuvels. Had meer in gezeten, maar klagen doe ik niet. Later op de dag maakte ik met plezier nog een tweede ritje.
Na Maximus volgde een voortzetting van het rondje rondom het park. Een log flume in een niet onaardig uitziende berg. Een autobaantje langs legosculpturen van bekende Afrikaanse dieren. Een vreemde interactieve attractie met ninjathema, maar wel met een noemenswaardig sfeervolle wachtrij waarin ook lego-bouwbakken te vinden waren - goed idee Legoland!
Weinig foto's uit deze hoek van het park, maar er is genoeg te doen
De muis sloegen we nog even over. In de hoop dat de wachtrijen wat zouden afnemen, bekeken we miniland. Best leuk, knap gedaan allemaal! Veel voor mij bekende plekken worden hier uitgebeeld, zoals Amsterdam, Venetië, Luzern (leuke verrassing, want hier was ik dit jaar nog), maar ook kleinere plaatsen zoals Cochem. Hamburg deed me niets. Aan Berlijn kon ik waarderen dat men ook de lelijke gebouwen had nagemaakt. Bij een rijtje met de grootste en bekendste wolkenkrabbers te wereld heeft Legoland het echter nagelaten om de hoogste kerk ter wereld ook na te bouwen; die staat namelijk bij Legoland om de hoek in Ulm, waar ook mijn hostel zich bevond. Met ruim 160 meter toch geen ukkie, zelfs al zet je ‘m naast de eiffeltoren.
Hamburg
Amsterdam
Luzern
Berlijn
Frankfurt
Venetië
Ook te vinden in Venetië. Inspiratie voor toekomstige reisdoelen
Na miniland deden we een poging om de lange wachtrij voor Feuerdrache (#251) te trotseren. De aangekondigde wachttijd bleek totale onzin, en we bevonden ons eigenlijk direct in het station. Voor een Zierer Force toch best een fors ding die lekker door de baan heen loopt. Een vrij uitgebreid darkridedeel voorafgaand aan de achtbaan was ook leuk, al vond ik het wel weer typisch Duits dat ze een prima thema-idee (iets met kastelen en draken) combineren met iets compleet irrelevants (disco). Dat doet me denken aan de darkride in Europa Park waarin je kunt zien hoe dinosaurussen taarten bakken en was ophangen.
Vlak naast Feuerdrache: Drachenjagd (#252). Alles voor de credit, want voor de baan zelf hoef je deze niet te doen. De wachtrij was ook buitenproportioneel lang. Een minuut of 25? Achtbaanfan zijn vergt offers.
Er restte ons nog één achtbaan, die we eerder tijdens ons rondje hadden overgeslagen: de wilde muis die ooit ‘Project X’ heette (saai), en nu als ‘Das Große LEGO Rennen’ (belachelijk/raar) door het leven gaat. Ook hier was het even twintig minuten aanschuiven voordat we in Das Große LEGO Rennen (#253) konden. Van dit uitgebreidere type muis heb ik er al een aantal gedaan (in King’s Dominion en Europa Park (min of meer)), maar toch voelt het elke keer weer wat fris aan in vergelijking met de standaard muisbaan waarvan ik er meer heb gedaan. De verwachten zijn laag, en Das Große LEGO Rennen overtreft die een beetje.
Het was inmiddels al vrij ver op de middag, en waren we nog niet toegekomen aan tweede ritjes op de leukere attracties. Maximus komt nog een keer voorbij, evenals de Egyptische shooter. Ik ging nog een keer terug naar de legowinkel, waar ik probeerde om een zakje voor ongeveer een euro aan lego te kopen - dus ongeveer 10 gram. Geen gekke dingen, want de komende jaren raak ik toch geen lego aan. Zorgvuldig koos ik een paar geinige steentjes uit, en weeg deze op de weegschaal. Een euro, hopelijk bleef ik daar onder! De cassière lachte me uit toen het zo’n twintig cent bleek te zijn. Ik vroeg om het allerkleinste zakje, en ook deze was veel te groot voor mijn 1x1 stroopwafel, 1x1 watermeloenschijf, 1x1 donutje en een paar 2x2 krantjes.
Legoland blijkt een prima dagvullend park te zijn, er is een heleboel te zien en de attracties zijn stuk voor stuk leuk of op een bepaalde manier uniek. Het park is verder een groot reclamebord voor Lego. Begrijpelijk, maar ook zeer effectief en niet storend. Wat er aan latente waardering voor Lego nog aanwezig was nadat de hobby vijftien jaar geleden is weggeëbt, is toch weer een beetje aan de oppervlakte verschenen. Op een dag haal ik de lego van zolder, en dan zoek ik een bestemming voor mijn 1x1 stroopwafel.
Dank voor het lezen!
Eerdere verslagen
