Hallo allemaal,
Hierbij ons laatste tripreport van onze zomervakantie.
Na Oostenrijk zijn we de zuidelijke kant opgegaan, namelijk naar Parc Asterix.
Omdat we rustig door het park wilden lopen en er zo veel mogelijk van kunnen genieten, hadden we hier 2 dagen voor uitgetrokken, daarbij wisten we ook niet helemaal zeker of we het in het hoogseizoen zouden redden in 1 dag.
Voor we verdergaan heb ik 3 mogelijkheden om uit te kiezen.
Hier de volledige vlog voor die gene die niet zo houden van lezen.
Hier een compilatie video voor mensen die alleen de beelden willen zien ge-edit op muziek.
Of hieronder lekker doorlezen met de lossen onrides en foto's die we door het park hebben geschoten.
Op de eerste dag besloten om eerst in Le défi de César te gaan, de madhouse van het park.
Uit eerdere ervaringen, wisten we dat dit park een erg leuke wachtrij heeft met grappige interactieve onderdelen, het was dan ook even een teleurstelling toen we blijkbaar via een shortcut de hoofdshow ingingen. Tijdens de show deden een aantal beeldschermen het niet, jammer. Ach misschien later op de dag nog maar eens proberen.
Tijd voor een achtbaan, we besloten om de nieuwe parel van het park als laatste te doen die dag, zodat we iets hadden om naar uit te kijken. Je begint immers ook niet met het toetje toch?
Zo kwamen we bij de Pegasé Express een Gerstlauer Family Coaster met een leuk element erin, deze gaat namelijk op een gegeven moment achteruit. Leuk baantje, grappig.
Laten we verder gaan naar de volgende Vol D’Icare staat op ons te wachten, deze Zierer is ondertussen al weer bijna 30 jaar oud en blijft gewoon een leuke achtbaan, niet een waarvoor je speciaal naar het park zou reizen.
Het dreigt te gaan regenen, dus besluiten we om even wat binnen-attracties te gaan doen, helaas zijn er niet veel binnen-attracties naast de Madhouse, heb je nog L’aventure Astérix en een show.
We besluiten om eerst L’aventure Asterix te doen, dit is een walktrough-attractie waarbij je de geschiedenis krijgt te zien, Asterix en Obelix en hun vrienden en vijanden aan je voorgesteld worden. De typische humor laat zich ook zien. Een leuke tussen attractie laten we maar zeggen….
Daarna naar de show; we kunnen alle drie matig tot geen Frans (zoiets verleer je toch als je het bijna niet meer spreekt), maar het was al gauw duidelijk dat het een wedstrijd was tussen de Romeinen en de Galliërs, ze moesten allemaal kunsten doen en wie het beste was had een ronde gewonnen. De ster van de show was toch wel het hondje dat Idéfix speelde. Voor de rest mwah het was even fijn om te kunnen zitten en de regen te ontwijken. Nu zijn we niet bang om nat te worden, maar als het even kan voorkomen dan is het wel fijn. Misschien was de show leuker als we het hadden kunnen verstaan?
Oke…. even een mentale voorbereiding, een van de pijnlijkste achtbanen van het park stijgt boven ons uit als een machtig wezen….die je ook nog eens achteruit kan doen. Deze deels geretracked Tonnere de Kneus (beter bekend als Tonnere 2 Zeus) moesten we van ons zelf doen, zodat we met onze nieuwe Action -cam een betere onride konden maken. Ken je dat gevoel? Dat er maar geen eind lijkt te komen aan iets, dat het voelt als een eeuwigheid? Nee? Ga dan maar eens in deze attractie en je snapt wat ik bedoel… Na de rit hebben we eerst onze botten bij elkaar geraapt en hebben we (echt waar) even 15 min moeten bijkomen op een bankje, omdat we nog niet in staat waren om ons commentaar op dit martelwerktuig familievriendelijk te houden. En die backwards….die hebben we maar even laten zitten….
De maag moest ook gevuld worden, dus even een kleine lunchpauze, om vervolgens weer verder te gaan naar Goudurix, qua layout en locatie zo over het water is hij prachtig, maar dat kun je over de ritbeleving zelf niet zeggen, alle kanten wordt je opgeschud en ondanks dat ik probeerde om mijn hoofd in bedwang te houden, klapte ik toch een keer hard tegen de schouderbeugel aan. Laten we zeggen dat de rem op het eind de beste baan onderdeel was.
Even wat anders dan achtbaangeweld: onder het motto ‘blij dat ik glij’ gingen we in L’Oxygénarium.
Hier spin/glij je toch wel met een behoorlijke snelheid naar beneden en waren er stukken bij die geen opstaande rand hadden, dat zoiets goed kan gaan dachten we. Maar wat een leuke baan! Deze gaan we nog een keer doen, hadden we besloten.
Oziris een B&M Inverted Coaster verwelkomt ons als 5e achtbaan die dag. De 1e rit meteen frontseat en zo genoten we van het uitzicht dat Oziris ons bood. Deze soepele en prachtige achtbaan was er een op de lijst: die doen we nog een paar keer. Maar laten we nu verder gaan: Er staat nog genoeg op het programma.
Nog 3 coasters te gaan: laten we even een kleintje meepakken: SOS Numérobis de 2e Zierer van het park. Niet veel bijzonders deze kiddiecoaster, maar leuk om hem even een keer te doen.
Trace Du Hourra een Bobsled van Mack Rides wordt wat ongeduldig, want we hebben hem nog niet bezocht, gelukkig hoeft hij niet lang meer te wachten, want daar komen we! Hij neemt ons vrolijk mee door zijn baan en laat ons zijn souvenirs zien, namelijk verloren petten van de vorige bezoekers.
We nemen afscheid van de Bobsled en besluiten om even te gaan avondeten. Het restaurant dat we in gedachten hadden, was nog gesloten dus gingen we naar een andere, waar we een lekker gevulde panini gingen eten. Ondanks dat we niet heel veel klanten voor ons hadden staan, duurde het een behoorlijke tijd dat we aan de beurt waren en waarom? Geen idee. De broodjes lagen allemaal al klaar en echt mega veel keus was er nu ook weer niet. Eindelijk kwam daar dan ons eten, we genoten ervan en toen was het tijd ons toetje…
Toutatis, de nieuwste parel van het park een Intamin Launch coaster, geopend in april 2023. Kijkend op het wachttijdenbord zien we dat deze gesloten is? Het zal toch niet…. Gelukkig was dit maar voor even, dus konden we alsnog de wachtrij in. Zelf had ik bewust besloten om van te voren niets over deze achtbaan op te zoeken of filmpjes te kijken. Zodat het een volledige verrassing voor mij was. Natuurlijk had ik in de tussentijd wat opgevangen: dat het een launchcoaster was met een bijzonder element er in en 3 launchtracks, maar meer ook niet.
We gingen meteen frontseat en het ideale tassen systeem dat ze daar hebben, zorgde ervoor dat de dispatching erg snel ging. Zitten, beugels dicht en gaan! De eerste launchtrack brengt ons in een eerste stall element met wat bochten werk en bunny hops erachteraan om vervolgens over een tweede lancering ons naar boven de tophat in te jagen, maar alleen om vast even het topje te proeven. We vallen achteruit terug om door de zelfde lancering nu achteruit een volledig 90 graden spike in te janken. We vallen weer vooruit om voor een derde keer over dezelfde lancering heen te versnellen. Hij brengt ons met een flinke snelheid nu wel over de tophat heen .Hierna volgt de rest van de track met nog 2 inversies. Toutatis houdt ons in zijn greep, geen genade! Heen en weer worden we gegooid om vervolgens in de remmen te belanden. Bij Toutatis! Wat een baan! Een nieuwe nummer 1! We besluiten deze baan nog een paar keer te doen afwisselend met een keer Oziris. Gelukkig is het park tot 22.00u open!
Hierna gaan we terug naar ons appartement om op te laden voor dag 2….
Goedemorgen!
Dag 2 is aangebroken, we besluiten om eerst de attracties te doen die we dag 1 nog niet gedaan hadden en dan daarna kijken hoeveel tijd we nog over hebben om de achtbanen nog een keer doen. De waterattracties staan te lonken. Romus et Rapidus, een rapid river die besluit een van de eerste golven vol over coaster Iris heen te gooien. Fijn! Wordt het zo’n dag haha roept ze al.
Nou ja we zijn nu toch al redelijk doorweekt dus laten we maar meteen doorgaan naar de volgende Menhir Express een logflume zegt hallo tegen ons, eenmaal in de attractie begint te regenen, extra element dus 😉. Omdat ik zou filmen was het dus unaniem afgesproken dat ik vooraan zou gaan. Supernovae JR. besloot mijn rug als ‘schild’ te gebruiken en kwam daarom nog redelijk droog uit de baan. En Coaster Iris? De woorden ‘I’m soaked again’ die ze roept in het onride filmpje zeggen genoeg…. De rit was erg snel, boomstammetje had er aardig de vaart in maar door de toch wel doorzettende regen hebben we niet veel van het decor meegekregen.
Le Grand Splatch deze Shoot -the- Chute attractie is de 3e waterattractie die wij gaan trotseren. Ook hier was Coaster Iris weer de pineut. Wat hebben die waterattracties toch tegen haar hahaha.
Tijdens onze wandeling door het park was de Nebulaz molen van Zamperla genaamd Chez Gyrofolix ons opgevallen en we besloten deze even mee te pakken om droog te draaien. Een goede attractie om nog eens een keertje te doen.
We worden overvallen door een flinke hevige regenbui inclusief onweer. We zoeken naar een schuilplaats, maar dat blijkt in dit park een hele opgave te zijn. Die rieten daken horen natuurlijk bij de thematisering, maar praktisch voor (flinke) regenval is het niet, het sijpelt er zo doorheen. Iedereen zoekt een schuilplaats en is blij met het stukje dak boven zich. Toevalligerwijs stonden we het dichtst bij het restaurant waar de vorige dag gegeten hadden en gezien we toch niets konden doen (de attracties waren vanwege de veiligheid gesloten) besloten we om dan daar maar weer te eten. Ergens aan een tafel was er nog plek vrij voor ons én onder een dak. We besloten om dan maar snel actie te ondernemen. Tijdens het eten zwakte de regen en het onweer af en langzamerhand gingen de attracties weer open.
Het voordeel van zo’n flinke regenbui is, dat veel bezoekers het voorgezien hielden. De drukte daalde en dat was gunstig voor ons! Zo konden we onze favoriete attracties nog een aantal keer doen. L’Oxygénarium besloten we om nog eens te doen, om vervolgens nog eens een keer Pegasé Express te doen, op het bord stond namelijk maar 5 minuten wachten, nou dat is een mooie om nog even een keer mee te pakken. De 5 minuten werden 10 minuten en de 10 minuten werden 15 minuten. We besloten om maar uit de wachtrij te stappen, omdat we het meer waard vonden om nog de grote jongens mee te pakken. Later begrepen we dat er een storing was de Pegasé Express.
Bij Le Cheval de Troie stond bijna niemand en nu we er toch zijn, kunnen we net zo goed even deze meepakken toch? Dit op hol geslagen paard van Troy schudt ons even goed heen en weer en de woorden: vasthouden aan de beugel zijn hier niet overbodig….
Disk’O Coaster Discobelix stond ook nog op het lijstje na even een kleine pauze stapten we aan boord van deze Zamperla attractie. Ondanks dat ze eigenlijk allemaal wel het zelfde zijn, blijven dit toch erg leuke dingen, dat draaien over die heuvel heen en dan zo naar de toppen geeft een goed gevoel.
Nu hebben we alle noemenswaardige attracties gehad, dus op naar de grote jongens: eerst een paar rondjes Toutatis, daarna even afwisselen met Oziris om vervolgens de rest het uur dat we nog hadden in de eerstgenoemde door te brengen. Toutatis in het donker geeft ook iets extras. Officieel was het park tot 22.00u open, maar om 22.15u deden we nog een rondje in onze favoriete achtbaan.
Waarschijnlijk was het park langer open, omdat de attracties natuurlijk even gesloten waren vanwege het weer en de vuurwerkshow die er ook nog was. Helaas moesten we er toch een eind aan knopen, om 23.00u moesten we namelijk inchecken in ons laatste hotel dat zo’n 10 minuten rijden is vanaf het park en het was ook nog even een stukje lopen naar de uitgang. Eenmaal in de auto gingen we er vanuit dat we binnen 10 minuten wel bij onze laatste overnachting zouden zijn, maar dat liep anders. Na een paar rondjes over parkeerterrein 1, waar we die dag de auto hadden neergezet, konden we de uitgang maar niet vinden en we waren niet de enige. De auto voor ons en nog een aantal auto’s achter ons hadden het zelfde probleem. Alle uitgangen waren geblokkeerd met groene paaltjes of stenen. We besloten om de auto voor ons maar te gaan volgen en die kwam uiteindelijk op een pad terecht met een houten slagboom, de bijrijdster heeft deze opengemaakt en zo konden we verder, totdat we er achter kwamen dat we dan vanuit een berm de weg op moesten waarvan uit onze dode hoek de auto’s vanuit de andere parkeerterreinen kwamen, die waren immers nog wel open…. We hadden dus geen andere keus dan zo snel mogelijk de weg op te draaien voordat we geraakt konden worden door een andere auto. Gelukkig is alles goed gegaan, maar we hopen dit geen tweede keer mee te maken….. We hebben later nog het park gemaild met een klacht hierover, maar volgens hen was de parkeerplaats gewoon open… Tuurlijk daarom reden we ook gezellig met zijn allen achter elkaar aan……Ach het blijven Fransen…
We waren wat later dan gepland bij het hotel aangekomen, gelukkig konden we nog inchecken via een code-systeem. Dag 2 van Parc Asterix zit er op, tijd om te gaan slapen om de volgende dag weer terug te gaan naar ons kikkerlandje!
Oordeel van het park:
Het is een erg leuk park, met de typische humor die je ook terug ziet in de stripverhalen en films.
Het tassensysteem wat ze daar bij de grotere banen hebben is ook ideaal: je gaat zitten in de trein, het personeel komt langs met een kar en je gooit je tas er in, dit gaat een stuk sneller dan eerst je tas wegzetten en dan weer de trein in. Dit mogen ze wat mij betreft ook in andere parken invoeren. Efteling leest u mee? Er staan erg leuke attracties, waarvan Toutatis er zeker een is om ervoor terug te komen. Nadelen: de weinige binnen attracties en weinig plek om te schuilen. Maar al met al is het een erg leuk park en wie weet tot over een paar jaar?
Groeten, Supernovae Productions crew!
