Ik zag een beetje op tegen deze maand juli. Nul weekenden thuis, een belangrijke rol in 't runnen van een paar grote sportwedstrijden en alle weken op snikhete locaties. Ohio in de zomer is gewoon niet leuk, ook niet als je de hele dag lekker aan 't water zit.
Maar ja, ik maak van mijn werkreizen toch vaak 't meeste en nadat ik door een vroege vlucht even met een paar favo collega's in Kings Island kon binnenspringen voelde ik me toch al wat minder pessimistisch over de maand. Het was in Kings Island (een superfijn achtbanenpark) namelijk heerlijk rustig en met maximaal vijftien minuutjes wachten voor alle toppers kon ik genieten van Banshee, The Beast en ook de (voor mij nieuwe) Mystic Timbers. Wow, een van de best GCI's hoor. Echt een puike baan. Maar nul foto's gemaakt waar geen collega's op staan, dus ook niets te delen.
Een week later, op mijn voorlaatste avond in Ohio, is 't even rustig en heb ik een paar uur niets te doen. Het is nog geen twee uurtjes tuffen naar Louisville, Kentucky en daar staan een paar achtbanen waar ik toch al een tijdje op aas. Lightning Run en Storm Chaser lijken me twee puike coasters daar in Kentucky Kingdom, dus ik spring in mijn huurvoiture en scheur Kentucky binnen.
De ligging van 't park is een beetje... raar. Het is op de hoek van een groot evenementencentrum- en terrein, waar zo te zien de Kentucky State Fair wordt gehouden en ooit ook een honkbalstadion stond. Nu liggen de nieuwere stadions wat verderop, maar het park en de grote parkeerplaatsen strekken zich ver uit. Het is sfeerloos, maar hey, het is warm, zonnig en de achtbanen draaien zo te zien. Let's go!
Eenmaal binnen vallen de eerste attractierijen positief op. Ik zit al na twee treintjes in Lightning Run en... WOW. Door de warmte loopt de baan echt keihard, maar het is soepel, de airtime is geweldig en gewelddadig, het is een extreem toffe layout met veel goed bochtenwerk. Er moeten meer van deze coasters verschijnen hoor!
Het is daarna even zoeken naar de weg richting de rest van de achtbanen. Het blijkt een nogal sfeerloos betonnen pad over een doorgaande weg te zijn. Ik ben een beetje verrast als ik vervolgens geheel gekleed het waterpark binnenloopt. Interessant, het waterpark en pretpark zijn hier gewoon een geheel en je moet langs de zwembaden en glijbanen om de achtbanen te vinden.
Oke, wij weten dat een SLC niet zo heel leuk is en T3 is een extreem pijnlijke variant vandaag, maar het is wel een toffe binnenkomer zo en je ziet meteen waarom de rijen voor de coasters rustig zijn. Iedereen is zwemmen!
Ik pik ook een ritje mee op de nieuwe Kentucky Flyer. Een nieuwe houten achtbaan voor de hele familie van de Gravitykraft/Gravity Group, die eerder ook al kleine toppertjes als Wooden Warrior en Roarosaurus bouwden. Ik vind deze rit net wat kort en je vliegt met veel snelheid de remmen in - en ook de ligging op een verlaten parkeerplaats is niet best - maar het is wel echt een fijn baantje.
Drie achtbanen binnen, drie te gaan! Ik heb van Thunder Run lage verwachtingen en het valt daarom best mee. Niet soepel, niet heel best, maar een enkele trein, maar hij staat prominent in het park en het is toch weer een stevige wooden coaster voor mijn lijstje. Ik moet er nog 8 om de 100 houten banen te halen!
Omdat ik toch bezig ben aan een goeie bingorun zonder rijen, pak ik ook nog maar even de Vekoma Rollerskater mee die naast Thunder Run staat. Originele naam (Rollerskater) en kleuren ook meteen.
Het klapstuk van Kentucky Kingdom is natuurlijk Storm Chaser. Ooit een duellerende woodie met de naam Twisted Twins, nu een enkele RMC met een paar unieke elementen. Het was hun eerste coaster met een inversie als first drop en dat element is meteen het meest onvergetelijke moment. Zeker backseat is het werkelijk magisch. De rest van de rit kent twee gezichten. Het begin is fantastisch met goeie inversies, airtime en bochtenwerk, maar na de corkscrew zijn de hupjes en hopjes nogal geforceerd en is de helix te langzaam. Het gaat daardoor na een waanzinnige start een beetje als een nachtkaars uit. Ach, gelukkig is de rij leeg en kan ik van de eerste helft nog een paar keer op rij optimaal genieten.
Wat ik van Kentucky Kingdom vond? Een park met drie goeie coasters, een mindere en twee om af te vinken, maar voor $39 (als je niet uit Kentucky komt, wat een deal) kun je je geen bult vallen en is dit toch wel een erg leuk park. Het is wel een... uh, uniek (?) publiek. In het waterpark mijn eerste Trump-tattoo gezien en in een van de korte rijen voor me stond een man in een shirt van een bekende extreemrechtse groepering. Tel daar ook een hoop opgeschoten jeugd bij op en ik was blij dat ik nergens te lang hoefde aan te schuiven.
Dit park timmert hard aan de weg en biedt genoeg vermaak voor iedereen. Als ik na drie uurtjes in de auto stap voor de rit terug naar Cincinnati heb ik in ieder geval geen spijt van deze roadtrip.
Vragen, opmerkingen, dankwoord? Reacties zijn altijd fijn. 🙂
