Ai ai ai, wat lastig: we waren door Hellendoorn van harte uitgenodigd om op 15 oktober (wellicht samen met nog een goeie hand vol andere pretparknamen/podcasts/vloggers) langs te komen om opnieuw een seizoen Screams uit te proberen, maar zoals iedereen wel zo’n beetje heeft gezien waren we toen samen met ACE aan het genieten van de Efteling. Maar Hellendoorn liet even goed zien dat ze er óók zijn voor de pretparkfans, en verlengde vrolijk onze uitnodiging met een week!
Op 22 oktober waren we dus opnieuw van harte welkom in het park, en die uitnodiging hebben we met beide handen aangenomen! Kudo’s aan René en Eelco: een warme ontvangst bij de ingang van het oh-zo-charmante parkje in de Overijsselse bossen, we mochten als VIP (Very Infected Persons) vanaf een uurtje of 4 gaan genieten van een scala aan eng en minder eng vermaak.
Na een heel kort praatje met Eelco (“vorige week was wellicht toch beter uitgekomen: het park is uitverkocht vandaag!”), gingen we ervaren hoe overdag het park er bij lag als Heksendoorn. En dat was op deze heerlijke najaarsdag niet minder dan anders: alle herfstkleuren en familievriendelijke griezelige aankleding geven het park een heerlijke sfeer.
Vanaf 17:00 uur zouden zowel het Death Lab als het Horror Hotel geopend worden, een uurtje later Witch House (voorheen ‘House of Witches’), en na het vuurwerk zou Streams om 19:00 uur starten met de nieuwe belevenis Zombie Attack vanaf 20.00 uur, scare zones en alle grote attracties open.
But first: een rondje door het park en alvast wat leuke attracties afvinken.
We startten met Drakennest, waar de drukte ons al goed duidelijk werd: waar de rij normaal enkele meters na de ingang meteen linksom naar de attractie loopt, gingen nu toch nog even een keertje extra heen en weer achter de rots. Ik denk dat ik voor het eerst in mijn leven een half uur heb gewacht voor een Disk’o, maar dat mocht de pret niet drukken: dit ding geeft echt een goeie rit weg. Stukken beter wat mij betreft ook dan de grotere versie die we in andere parken terugvinden.
Een footprint zo groot als een darkride, een hoogte die niet boven de bomen uit komt, een station met een tentdak: Balagos is geen indrukwekkend apparaat. Om te zien dan. Want wat is dit ding verbeterd door de jaren heen! 😎
De trein van Sunkid en aanpassing aan de bocht over het station hebben van dit ouwe beestje een baan gemaakt die nog járen mee kan. Genieten hoor! En even gedag zeggen tegen Herman, de operator die ons ook een leuke avond gaf op de meeting eerder dit jaar!
Inmiddels is het Horror Hotel open, en gelukkig kozen we er voor om direct aan te sluiten, want tot diep in de avond heeft hier een immense rij gestaan. Plus, nu zijn alle acteurs nog lekker bij stem. Toch een aantal keer goed geschrokken, ondanks dat het Hotel niet heel veel is gewijzigd ten opzichte van vorig jaar.
We worden met slechts ons tweeën binnen gelaten om onderaan de trap te horen te krijgen dat kamer 666 voor ons gereed is gemaakt.
Na het binnenkomen blijkt al gauw dat we echt niet in onze kamer terecht gaan komen. Wat volgt is een tour doorheen het ganse hotel, met wat goeie scares en prima aankleding. Soms echter zelfs zo donker dat we even niet zien waar we heen moeten, maar als we uiteindelijk door de waskamer weer naar buiten lopen zijn we blij het allemaal overleefd te hebben 😉 Sommige schrikmomenten zijn wat voorspelbaar, maar er zaten opnieuw ook heel goede momenten bij.
Na ons eerste spookhuis (wat vorig jaar het beste huis was, wat mij betreft) lopen we even naar de andere kant van het park, we hebben immers nog genoeg tijd voordat Screams écht begint. We pakken nog even een verse bak koffie mee voordat we Discovery Club in gaan. We lopen daarna terug richting Wild Waterval om daar te genieten van het vuurwerk. Maar laten we nu net eerst langs Witch House komen!
Witch House was een goed stuk verbeterd ten opzichte van vorig jaar. Leuke scares en een betere aankleding. Af en toe lekker donker, wat voorspelbare scares die het tóch goed doen, wij keuren het goed hoor! 😎
En hoewel de rij bij Discovery Club al goed liet zien dat het druk was, viel dit nog meer op bij het vuurwerk. De paden stonden he-le-maal vol om te genieten van het vuurwerk dat Screams inluidde.
En onder het motto ‘nu we er toch zijn’, zijn we direct maar aangesloten voor Death Lab. In dit laboratorium vinden we The Infected die ons vragen of we klaar zijn voor onze testen…
In het lab worden we niet alleen opgeschrokken maar soms zelfs achterna gelopen door de acteurs, hier zitten een stuk meer mensen in dan vorig jaar! Goeie vooruitgang en een heel aantal goeie schrikmomenten. Ook écht ‘in your face’ momenten. Van genoten!
En inmiddels is de duisternis zo goed als over het park gevallen, en dan valt op hoe prachtig het park er ook ’s avonds bij ligt! 😎
We eten even een lekkere burger met verse, warme goeie patat (en kletsen even bij met Eelco over onze ervaringen. Leuk dat hij en René hier ook de tijd voor nemen, ze zijn wel echt benieuwd naar hoe we Screams dit keer vinden).
Via de walk through ‘Scary Corn’ lopen we naar de kant van het park waar het slidepark zich bevindt. Nou moet ik eerlijk zeggen: Scary Corn is nieuw, maar het is een looproute twee kanten op waardoor het eigenlijk volledig niet werkt. Het is een straatje van volgens mij nog geen 100 meter lang, en eigenlijk heb ik maar 2 acteurs gezien. Die stonden aan de linkerkant, en daar probeerden ze het tegemoet komend verkeer aan het schrikken te maken. Het idee en de aankleding is leuk, maar hier moet volgend jaar wel wat veranderen om indruk te maken als scare-zone.
We waren onderweg naar het slidepark, en wie vorig jaar goed heeft opgelet, weet dat daar de andere walkthrough zit. Deze moet je echter niet overslaan: deze zombie route is dit jaar omgetoverd naar “Zombie Attack”. 10 meter in de route krijg je een lasergun overhandigd waarmee je de aanstormende zombies van je af kunt schieten. De acteurs zitten goed in hun rol en wát een goede toevoeging. Origineel voor zover ik weet en erg tof om te doen. Het tweede gedeelte van de route doe je zonder pistolen en bevat vooral wat scares. Aanrader!!
Inmiddels wordt het later op de avond, maar staat bij de Rioolrat nog steeds een dikke drie kwartier wachtrij. En toch, het is een heerlijke indoor vekoma met krappe bochten en wat leuke effecten (al is de laser een beetje tacky) en twee rondjes, dus sloten we aan in de rij. 3 kwartier later konden we afdalen in de met mist gevulde riolen en wat acteurs spotten alvorens we een leuk ritje maakten.
Tof om te zien is het showtje dat zich afspeelt in de zone ‘Red Thirst’, waar de bruiden starten met een klein optreden om zich vervolgens op het publiek te storten. Veel kijkers en gillende tieners, dus een bron van vermaak.
We lopen aansluitend nog een klein en sfeervol rondje door het park en besluiten om toch de wachtrij van Balagos in het donker maar over te slaan. Enkele foto’s later lopen we met een goed gevoel naar de uitgang. Hellendoorn heeft een familievriendelijk maar tóch nog bij tijd en wijle angstaanjagend event neergezet wat mij betreft. Het was een drukke avond, maar ontzettend sfeervol en voorzien van goede spookhuizen! Als je er vorig jaar of dit jaar nog niet bent geweest: het is een aanrader en kan nog één weekend! (PS: tickets voor komend weekend kun je hier bestellen)
Tot een volgende keer Hellendoorn, thanks voor een verschrikkeleuke avond! 👻
