Soms plan je dingen ruim van te voren. Soms plan je dingen vlug. In ons geval vlug, want tijdens ons rustmoment tussen de twee trajecten door hadden we mooi de tijd om er even lekker tussenuit te gaan. Brussel heeft ons twee heerlijke dagen bezorgd en ook Pairi Daiza en Walibi Belgium hadden ons prime vermaakt in twee dagen. Zaterdag hadden we ingepland om er een reisdag van te maken. Lekker op het dooie gemak van Brussel naar Rust rijden. De nodige uren rijden, maar wel vier landen bezoeken, ok, doorkruisen. Gelukkig was dit niet de eerste keer dat we in Rust waren. Voor mijn vrouw de derde keer, voor mij alweer de negende keer. Uiteraard werd er dan ook gesproken waar we die dagen gingen eten. Wellicht dat Europa Park langer open kon zijn besloten we deze dag te gaan eten bij Altes Rathaus, lekker aan het water. Deze was echter gesloten, er werd meteen gekozen voor Adler. Lekker buiten eten op het terras met de eerste halve liter in Rust. Eindelijk, we zijn er weer. Voelt toch een beetje als thuiskomen. Wat hebben we er dan ook veel zin in. Konden niet wachten tot de volgende dag. Europa Park, we zijn er weer!!
De prijs die ze zeker van mij verdienen, het beste pretpark ter wereld. Mijn aantal bezoeken aan verschillende pretparken is dan wel niet zo groot als bij vele anderen hier. Toch staan er op mijn lijstje bijvoorbeeld Cedar Point, Busch Gardens Tampa en Magic Kingdom. Vergelijken kan ik wel degelijk. Maar we zijn nu in Europa Park. Eens kijken of ze dit jaar nog steeds de beste zijn in mijn ogen. Nieuw was voor ons de 'virtual line', het nieuwe systeem dat ze gebruiken. Een systeem dat ze nu al een tijdje gebruiken in Walibi Holland, maar daar ben ik niet over te spreken, werkt niet fijn vind ik. We bezoeken standaard Voletarium als eerste. Ligt om de hoek, wachttijd meestal kort aan het begin van de dag en de wachtrij is adembenemend mooi. Vind die van onze eigen Vliegende Hollander mooier, maar mooiste vind ik toch die van Harry Potter in Islands of Adventure. Uiteraard hebben we weer van de attractie genoten en was het tijd om de app te gaan gebruiken. We moesten de entrée tickets scannen en zo konden we het virtuele wachten gaan gebruiken in het park. Kijken hoe het uitpakt.
Toeval of niet, over tien minuutjes konden we al aan gaan schuiven voor CanCan coaster. Vlug nog wat foto's gemaakt en bezoekje gebracht aan het toilet en we konden inchecken. Deze nieuwe versie van EuroSat is een heel stuk beter en fijner. Lekkere muziek, genoeg dingen te zien, een hele leuke beleving. Stuk beter dan de vorige versie. Ook het naastgelegen Madame Freudenreich werd eigenlijk standaard ook bezocht na deze achtbaan. Ook deze heeft een metamorfose gekregen welke ik best geslaagd vind. Het is geen topper van een darkride, maar biedt wel vermaak. Uiteraard werd weer druk gekeken op de app naar het volgende moment om virtueel te gaan wachten. Maar kwam er al achter dat de plekken niet vlug vrijkomen. Als er al eentje vrijkwam was dat of vlug weg of je moest wachten tot halverwege de middag.
In het Russische gedeelte pakken we ook altijd de kleine darkride mee. Lekker koel daarbinnen want buiten stegen de temperaturen alweer richting de dertig graden. Tot de app ineens aangaf dat er bij Piraten in Batavie plaatsen vrij waren, maar wel inchecken binnen tien tot twintig minuten. Hop, wachtrij uit en versnellen naar het Nederlandse gedeelte wat dan weer gelukkig om de hoek ligt. Meteen de nadelen die me op waren gevallen is dat je veel vaker op je telefoon krijgt. Daar waar we normaal we de telefoons wel bijhebben, maar nooit op kijken. Het is wel bepalend voor de dag, want ergens een wachtrij skippen is altijd leuk, zeker als park je deze service gratis aanbiedt.
Deze nieuwe versie van Piraten, ja, er is een hoop veranderd sinds ons laatste bezoek, is ook weer een pareltje geworden. Wat ziet het er binnen ongelooflijk mooi uit en zelfs de wachtrij is prachtig geworden. Een brand gunnen doe ik het park helemaal niet, maar ben blij dat ze hetzelfde soort attractie hebben behouden. Na het verlaten ervan ging het schermpje weer aan en konden we iets na half twee Wodan gaan doen. Zonder te overleggen meteen gereserveerd voor twee personen en toen verteld aan mijn vrouw die het er gelukkig mee eens was. Waren toch al van plan die kant op te gaan. Dus langer wachten is niet erg. Zo konden we tussendoor Snorri (ook nieuw voor ons) bezoeken en daarna wat lekker te gaan eten en drinken. Ook Snorri is niet de beste darkride van de wereld, maar dat geeft ook helemaal niks. Lekker tussendoortje, even afkoeling en meteen een rustmomentje.
Tijd voor Wodan. Even lekker vergelijken want later dit jaar gingen we Troy nog doen in Toverland. Wodan vond ik ook dit jaar super goed, hij bleef maar gaan en het virtuele wachten werd beloond met een rit in de tweede kar. Toen we eruit kwamen bleek ook Blue Fire tickets beschikbaar te hebben een twintig minuten later, dikke meevaller. Het volgend moment om te te rusten werd gekozen en gingen een ijsje halen bij Magnum. Ook lekker zelf samenstellen bij Magnum. Leuk, maar wel prijzig, maar ach, het is vakantie. Bij Blue Fire werden we zelfs neergezet in de laatste trein op de laatste rij, ook hij was weer geweldig. Topper in het park. Zo mooi passend in het landschap, mooie kleuren, extreem goede capaciteit en zo soepel en een fijne acceleratie. Maar die laatste inversie, wat een vette is dat.
In de app missen we wel de water-attracties een beetje. Flord Rafting en Poseidon. Hij gaf al een dat het bij de Rafting vijftig minuten wachten was, maar die wachtrij schiet meestal wel op. Aansluiten dan maar, we willen verkoeling hebben. Ondertussen werd voor een aantal uren later Arthur gereserveerd. Geeft niks, want ook een Erdingen Weißbier moest naar binnen worden gegoten. Fjord Rafting was weer leuk en de boten kwamen voorbij elke vijf seconden leek het wel. In Walibi eens per ruime halve minuut, hier onderhand elke vijf seconden, over capaciteit gesproken te hebben. Nat waren we allebei wel een beetje geworden, mocht wel wat meer zijn. Tijd om te gaan genieten in de Biergarten van het park. Kostte slechts €5,30. Vond ik hartstikke meevallen voor pretparkprijzen in de horeca.
Volgens mij had ik een zonnesteek opgelopen, had me totaal vergist in de tijd die we hadden gereserveerd. Dacht om vijf uur, maar het was zeven uur. Hadden we geen zin in. Meteen gecancelled en doorgelopen naar de logflume van het park, daar waar het net geen half uurtje wachten was. Ook Tiroler Wildwasserbahn gaf weer een leuk ritje weg en was weer lekker nat geworden. Het was er heel erg druk in het park wat ik wel verwacht had. Diverse dinen overgeslagen want ook rust en drinken moest gedaan worden. Gelukkig hadden we in de ovhtend de Eisshow gezien, die vond ik tot nu toe de mooiste, maar de show in de Spaanse Arena hadden we vandaag niet kunnen doen. Wel jammer, maar het virtuele wachten bepaalt je dag wel deels.
Bij de ingang in het Engelse Theatre zagen we mensen naar binnen lopen en wist dat het er een show was. Nog nooit gedaan en dus gingen we naar binnen voor een eerste bezoekje. Was niet slecht, een volgende keer slaan we hem denk ik wel over. Of we zijn er twee dagen en het is er erg rustig, dan wellicht wel de moeite. Als afsluiter van de eerste dag wilde ik toch Silver Star doen, mijn favoriet van het park. Het park was wel wat langer open, tot half acht. De klok tike zes uur aan en we vonden het eigenlijk wel een beetje welletjes voor onze eerste dag. Bleken er donkere wolkjes boven Rust te hangen en begon het langzaam aan te druppelen. Toch de wachtrij ingegaan en wat ik niet hoopte bleek waar te zijn. Het ging veel harder regenen en alles hadden ze stil gelegd. Omdat ik nog in de rij stond wist ik niet wat er zich buiten afspeelde. Zag dat meerdere mensen de wachtrij uitgingen en ook ik was er daarna eentje van. Domper voor deze afsluiter, maar de dag erop ging ik hem doen, koste wat kost...
Moment, er komt nog meer.
