Canada Trip 2019
Deel 1: Twee avonden in La Ronde
Deel 2: Canada's Wonderland
Deel 3: Uitwaaien in Six Flags Darien Lake
Deel 4: Gemengde gevoelens in Marineland Theme Park
Deel 5: Uit verveling naar de Granby Zoo
Introductie
Sommigen van jullie weten wel dat ik in werk in de MRI, Magnetic Resonance Imaging, je weet wel die grote scanners in het ziekenhuis. Met een gespecialiseerd team werken wij aan nieuwe apparatuur voor bestaande scanners om continu de beeldkwaliteit van de scans te proberen te verbeteren. Een research wereld dus. En waar researches gedaan worden, worden congressen gehouden. Zodoende leverde ik voor het internationale congres een abstract in en werd geselecteerd voor een 'oral presentation'. Locatie van het congres: Montréal, Canada. Kortom, gratis trip naar Canada. Ik besloot daarom meteen om mijn vakantie voor 2019 hieraan te plakken en na het congres (wat 6 dagen duurde) een road trip door voornamelijk Ontario te maken. Het plannen kon beginnen!
Uiteraard was mijn eerste vraag: welke pretparken kan ik allemaal doen? Uiteraard wist ik wel dat La Ronde op een eiland midden in Montréal lag en Marineland Theme Park naast de Niagara watervallen. Al snel kwam ik er ook achter dat Canada's Wonderland ten noorden van Toronto lag en dus eigenlijk ook op de route lag. Aan dat plan werd vervolgens nog Six Flags Darien Lake aan toegevoegd, aangezien de Six Flags passen van La Ronde spotgoedkoop waren (nog geen €34 per stuk). Tijdens het plannen liet Dimitri, een directe collega van mij, interesse zien om mee te gaan. Dimitri vind achtbanen en attractieparken ook wel cool, maar is geen lid van onze of een andere pretparken community.
Het plan was om twee dagen voor het congres naar Montréal te gaan, zodat ik een van die dagen naar La Ronde kon. Ik kwam er later helaas achter dat La Ronde in het voorjaar alleen in het weekend open is, en ruim een maand na de Europeese parken pas open ging. Zaterdag 11 mei opende de poort pas. Mijn congres begon zaterdag 11 mei. Aangezien wij vrijdag 17 mei een auto zouden huren om weer door te reizen, leek een bezoek aan La Ronde even compleet in het water te vallen. Gelukkig brachten de openingstijden mogelijkheden met zich mee om na het congres nog te gaan. Het congres zou tot ongeveer 16:00 a 17:00 duren en het park zou tot 20:00 open zijn. Wel stond erbij dat de attracties een uur voor sluitingstijd zouden sluiten (ik ging er vanuit dat dit voor de wachtrijen gold).
Helaas hadden we vanuit onze hotelkamer geen zicht op het park, maar vanaf de bovenste verdieping van ons hotel wel.
Twee avonden in La Ronde
De toegangspoort van La Ronde ziet er best netjes uit.
Het is zaterdag 11 mei, 17:30. Het is de eerste openingsdag voor La Ronde van het seizoen 2019. Na een korte metrorit valt mij op dat de pendelbus naar het park toe nog relatief vol zit. Ik maak mij toch even zorgen. We hebben twee keer twee uurtjes tijd in het park en moeten 10 achtbanen doen. Horrorverhalen van de operations doen mij vrezen voor de Bingo.
We halen onze Six Flags pasjes op en lopen het park op. We lopen meteen door in de richting van de achterkant van het park en treffen daar onze eerste achtbaan: Monster. Een dubbele houten achtbaan. De rij is absoluut niet lang, er is vandaag maar één baan in gebruik, waarop maar één trein rijdt. In het station hangt een klok die aftelt van 1:22 naar 0. We hebben ze vaker gezien, het is de bedoeling dat op 0 de trein vertrekt. Helaas hebben ze bij La Ronde dat niet helemaal begrepen. Niet alleen halen ze het nooit om op tijd de trein weg te sturen: de tijd gaat ook pas lopen als iedereen al is uitgestapt en van het uitstapperron weg is. Reken maar gerust 3 minuten voor de dispatch tijd. Mijn mening: haal dan gewoon zo'n klok weg.
Overigens hangt de wachtrij vol met leuke feitjes over deze achtbaan. Zo opende de tweede baan van de achtbaan pas een jaar na de eerste en zijn beide banen niet geheel even lang. Toch was het feitje hieronder de mooiste:
Haha!
Ik heb dan nooit in Great Escape geweest, dus ik kan het niet voor elke baan zeggen, maar not in a million years dat Monster beter is dan X2, El Toro of Nitro. De baan schudt behoorlijk in flink wat bochten, maar vooral in de tweede helft kruipt de trein door de baan. Temple of the Night Hawk is een snelheidsmonster vergleken met dit monster. Mocht La Ronde nog willen investeren, kan ik RMC zeker aanraden.
We lopen door naar achteren en zien daar helaas een lege trein van Goliath op de remsectie staan. Storing. Ik vroeg nog aan het personeel of hij vandaag wel gedraaid had, dit bleek wel zo te zijn. Helaas ging de baan vandaag niet meer open, maar het gaf mij hoop om een dag later de baan alsnog te kunnen doen. We lopen door naar de echte uithoek van het park. Het park heeft namelijk een prachtige locatie. Rondom een meer, op een eiland, in een rivier, door de stad. Snappen jullie het nog? Op het eiland ligt dus een meer en daaromheen ligt La Ronde. Echter ligt er aan één kant van het meer geen pad. Je kunt dus niet rondom lopen en moet altijd weer terug in een soort halve maan circel. We waren nu op het puntje en daar vonden we Dragon, een Intamin Indoor Family Coaster. Een jaar eerder deed ik al Skull Mountain van Six Flags Great Adventure en die vond ik hier en daar wat lomp, maar eigenlijk verassend leuk. Dragon is eigenlijk van hetzelfde formaat. Er is binnen iets meer aankleding dan bij het broertje in Great Adventure, maar om nou te zeggen goede aankleding, nee. Maar goed, de credit is binnen.
Het is onderhand bijna 7 uur als we de attractie verlaten. Voor zover ik begreep, zouden de rijden ieder moment kunnen sluiten. Ik was eigenlijk van plan om de SLC en Boomerang van La Ronde pas als laatste credits binnen te harken (de andere banen zijn unieker en hadden dus mijn voorkeur), maar gezien de tijd zouden we niet op tijd naar een andere achtbaan kunnen lopen als Ednör - l'Attaque.
Jammer dat SLC's altijd zo tegenvallen, want de lay-out is tof.
Terwijl we in de rij staan, die niet bijster lang is, valt het ons op dat er steeds meer mensen blijven komen. We vragen daarom voor de zekerheid wanneer de attracties dicht gaan en krijgen als antwoord: 20:00. Cool, uurtje extra dus. We besluiten om voor de rij voor de eerste rij te gaan staan. Dat is namelijk maar één rondje extra wachten en dan is het mij wel waard. De rit zelf is exact zoals je van een SLC verwacht. Ruw.
In de rij van de SLC zien we een winkeltje wat DC merchandise verkoopt. La Ronde, onderdeel van Six Flags, heeft geen attracties die in het teken van de DC Comics helden of de Looney Tunes, wat de andere parken van Six Flags wel hebben. Echter, als het om commercie gaat, dan verkopen ze de spulletjes wel.
Epische naam voor een winkeltje, dat wel.
We bewegen weer de andere kant op en dan komen we een guilty pleassure van mij tegen. Super Manège. Een Vekoma 'Double Corkscrew With Beyerncurve'. Vele mensen zullen deze baan wellicht kennen als de Tornado in Walibi Belgium of de Corkscrew van Alton Towers. Ik deed deze baan al eerder als Superwirbel in Holiday Park. Eens en zo lang geleden dat ik mij daar niet veel meer van kan herinneren. Het enige wat ik nog weet is dat er wat rare knikken in de baan zitten.
Hoe dan ook, samen met de Python en de Flying Tiger van Safaripark Stukenbrock vormt de Super Manège de top drie oudste achtbanen van Vekoma die nog op hun originele plek staan. Ik heb iets met klassieke achtbanen. Of ze nou van Schwarzkopf, Arrow of deze Vekoma old-timer zijn, ik vind ze cool. Het is daarom een baan waar ik best naar uit keek.
Een Vekoma klassieker. Ben ik de enige die dat boeiend vind? 🙂
Ik vond deze baan eigenlijk verrassend leuk. De knikken die ik benoemde zitten inderdaad in de baan, maar de trein rijdt hier eigenlijk zo soepel overheen dat het mij totaal niet stoorde. Super tof! Hoewel ik verwacht dat deze baan ergens de komende jaren afgebroken gaat worden omdat hij niet veel meer toevoegd aan het huidige achtbanen aanbod (zowel in La Ronde als de concurrentie erbuiten), vind ik dat eindelijk totaal niet nodig. Hopelijk blijft deze klassieker toch nog bewaard. 🙂
Bij de wachtrij van de Super Manège vonden we deze bankjes. Sinds dit seizoen is de log flume van La Ronde niet meer, maar de boten zijn best tof gerecycled.
We hebben na de Vekoma nog tijd. We lopen langs de Boomerang die helaas ook in storing ligt en besluiten daar maar door te lopen naar de andere kant van het park. Daar schijn namelijk nog een inverted coaster te staan.
Loop the loop!
Ja mensen, La Ronde had al jaren een B&M Inverted staan met een Batman lay-out en besloot daarna om aan de overkant van het meer nog een SLC neer te zetten. Logica ontbreekt. Maar goed dus, geen Batman thema, maar genaamd Vampire. Ik deed deze baan al eerder in Six Flags Magic Mountain, Great Adventure en Parque Warner Madrid. Ik wist dus dat mij een heftige rit te wachten stond en uiteraard gaf deze B&M waar voor zijn geld. Wat een heftig ritje.
Na de Vampire was het wel tijd om het park te sluiten. We liepen terug naar het plein bij de ingang, keken nog even in een winkeltje en verlieten toen het park. Ik vond de horrorverhalen op zich reuze mee vallen. We hadden in die twee en een half uur uiteraard niet het hele park kunnen doen, maar op Monster na, verliep alles best oké. In het winkeltje zag ik nog een shirt voor $15. Geen geld, maar ik kocht hem nog even niet. Morgen misschien.
De volgende dag. Zondag 12 mei, 16:00. Ja, je leest het goed, Dimitri en ik hadden besloten om de laatste sessie van het congres te skippen en de rest van de avond in La Ronde door te brengen. Zoals ik eerder al meldde, vond ik dat La Ronde gisteren mij beter beviel dan haar reputatie deed vermoeden. Gelukkig werd vandaag duidelijk dat het park een reputatie heeft met een reden. Bij de ingangscontrole mocht ik een flesje cola wat ik in mijn tas had zitten, niet mee mocht nemen. De reden: als ik het laat vallen, dan is er een rotzooi op de grond.
Overal in het park wordt cola verkocht, maar als ik mijn meegebrachte flesje laat vallen is het een rotzooi op de grond? Belachelijk! Een flesje water mocht wel mee. Op dit moment besloot ik dus dat ik geen cent meer ging uitgeven in het park. Ik zou water drinken en vanavond buiten het park wel wat gaan eten. Jammer La Ronde, maar wat een belachelijk hypocriete regel.
Anyway, het was vandaag een stuk rustiger in het park als gisteren. We begonnen achterin met natuurlijk de top achtbaan die gisteren stuk was: Goliath. Een B&M Mega Coaster (ik mis eigenlijk een foto van deze baan 🙁 ). 53 meter hoog, 1,2 kilometer lang en 110 kilometer per uur. Voor Dimitri een recordachtbaan (zijn vorige recordhouder was onze polder Goliath), voor mij onderhand natuurlijk routine. Het is echter best een toffe baan. Zeker de beste baan van La Ronde (nu is eigenlijk Vampire de enige baan die in de buurt komt daarvan).
Terwijl we in de rij staan van Goliath, zie ik weer dezelfde baan van Monster open. Helaas lijkt een bingo onmogelijk. Totdat ik de andere baan ook zie gaan. Monster rijdt blijkbaar niet synchroon. Na Goliath, pak ik (Dimitri slaat hem over) de andere baan van Monster mee, die helaas net zo teleurstellend als de eerste baan is. We gaan snel door, ik heb nog een bingo te halen. We komen uit bij Marche du Mille-Pattes, een Arrow Mini-Minetrain Coaster uit La Ronde's openingsjaar.
52 jaar oud dit jaar. Deze Arrow Mini-mintrain opende in 1967.
Hoewel die natuurlijk enorm klein is, zie ik ook dit als een klassieker en wil hem graag van mijn lijstje afstrepen. Toen ik echter de rij in wilde gaan, stond er helaas een groot bord dat de baan als volwassene alleen te rijden was als je een kind van 1,40m of kleiner bij je had. Teleurgesteld liep ik weg, maar zou het later op de avond nog eens proberen.
We pakten wel meteen de laatste achtbanen mee: de Vekoma Boomerang (of eigenlijk 'Le Boomerang')...
Tevens ook een van de oudste Boomerangs.
...en een Zamperla wilde muis waar wel heel traag gewerkt werd.
Toboggan Nordique!
En toen waren we rond. Tijd dus voor wat re-rides en andere attracties. Eéntje die op mijn lijstje stond was Titan. Een Zamperla Giant Frisbee:
Lekker zwieren, lekker zwaaien.
Ik hou wel van Giant Frisbee's. De Zamperla versie was nieuw van mij, na eerder al de Huss en Intamin versies gehad te hebben. De minste van de drie, maar ik blijf het toch wel een toffe attractie vinden.
Tussen de re-rides op Vampire en Goliath door nog even terug naar de mini-minetrain, maar van het meisje wat hem bediende mocht ik echt er niet in. De treinen zijn echt groot genoeg, er stond niemand in de rij, maar toch was het tegen de regels. Later tijdens mijn reis kwam ik er achter dat het vaker aan de andere kant van de oceaan gebeurd, maar ik vind het eigenlijk best belachelijk. Teleurgesteld dan toch maar door naar de Goliath.
Heftigheid all over!
Ik eindigde mijn dag weer terug bij mijn klassieker: Super Manège. Dimitri haakte op dat moment af en in het onderhand uitgestorven La Ronde mocht ik zowaar een keertje blijven zitten. Niemand in de rij. Gevolg was dat ik een privé rit had.
Le classique
Het eindoordeel van La Ronde:
De horrorverhalen die ik gehoord heb, herkende ik niet perse. Maar misschien lagen mijn verwachtingen juist laag. Een goed park zou ik het echter ook absoluut niet willen noemen. Het heeft zo midden in de stad een prachtige locatie en goede infrastructuur. Helaas wordt hier geen stadspark neergezet zoals we in Scandinavië zien. Het mist sfeer. Sommige regels vind ik belachelijk en operations zijn niet echt snel te noemen. Ik heb, zeker na het weigeren van mijn colaflesje, niets meer in het park gekocht en gewoon kraanwater gedronken. Ook het shirt heb ik lekker laten hangen. Jammer voor ze, want ze hadden dus meer aan mij kunnen verdienen dan een stom colaflesje.
Als je als achtbaanfan in de buurt van Montréal bent, dan moet je eigenlijk een park als La Ronde mee pakken, maar plan maar geen reis naar Montréal om naar La Ronde te gaan. 😉
Beste achtbanen van de trip:
- Goliath
- Vampire
- Super Manège
Tot snel! 🙂