Bij deze is de Trail voorbij. Vreselijk slecht weer vandaag, net zoals vorig jaar. Hopelijk is er geen traditie van slecht weer ingezet en is het volgende keer wat zonniger.
Ook dit jaar deed ik mee, voor de 5km. Het parcours was dit jaar anders opgesteld dan vorige keer, met alles gecentraliseerd aan de zijpoort van de Speedy Bob en de Arena achteraan in het park. Als lopers werd je verwelkomd op parking D, wat achter Kinderland ligt, net naast de arena. De parking was heel nat, met grote plassen, maar dat is iets wat voor de rest van de dag (helaas) vaak terugkwam.
De arena werd dit jaar gebruikt om de nummers op te halen, maar ook de douches waren terug te vinden hier, de kleedkamers, vestiares.. een groot verschil met de paar douches vorige keer aan de achterkant van het restaurant De Koperen Rail.
Even mijn nummer gaan ophalen in de Arena en dan werden we geleid naar de zijpoort van het park aan de Speedy Bob, wat onze privé-ingang tot het park was. De startplek van de Trail was ditmaal ook aan deze poort, in tegenstelling tot de vorige keer waar er gestart werd aan de parking aan de voorkant van het park.
Er was muzikale omlijsting van Radio Mano Sport die de sfeer er absoluut inkregen. Eens 10 uur mochten we het park in, voor het lopen alvast wat attracties gedaan (een dagje Bobbejaanland is niet compleet zonder een ritje Fury) en dan richting 11 uur terug het park uit om mij klaar te maken voor de trail zelf.
Om 11u30 stipt werden we losgelaten aan de start, waarbij in het nummerbordje een chip zat welke geactiveerd werd enkele meters voorbij de start. Die trackt de vertrek en aankomsttijd aan het einde van het parcours.
Vanaf daar was het een rechte lijn van het startpunt naar de voorste parking van het park, waar het verkeer tijdelijk stilgelegd werd zodat we de bossen van Kasterlee konden induiken.
Deze maakten direct het grootste deel uit van de Trail, bijna de volledige afstand (op ongeveer de laatste kilometer na) werd alles afgelegd in deze bossen. Waar we vorig jaar uit de bossen kwamen, werden we dit jaar het eerst doorgestuurd, een wandelpad naast de Kleine Nete. Het pad was, door de eerdere deelnemers, al mooi platgetrapt en heel modderig en slijkerig. Er waren niet alleen plassen om te ontwijken, welke vaak de hele breedte van het pad in beslag namen, maar regelmatig ook boomwortels welke zorgden voor een hobbelig parcours.
Na een slordige 2 kilometers mochten we de oversteek maken en zette we de terugweg in, richting Bobbejaanland.
Hierbij liepen we mooi terug en kwamen we terecht op de camping rechtover Bobbejaanland, de Korte Heide.
Na een tijdje kwamen we terecht aan de huisjes op de camping (naast extreme grote plassen - op dit moment waren mijn schoenen volledig doorweekt) en kwamen we terecht op de verharde weg van de camping.
Nog even doorsteken en we kwamen terug terecht op de autoweg voor het park, waar we weer vlot overgelaten werden door de medewerkers van het park, met een grote glimlach erbij. De weg ging erna terug naar de ingang, waar er nog steeds veel leven te zien was van bezoekers die naar het park kwamen.
We liepen net naast de kassa's en werden aan de doorgang net naast de kassa's doorgelaten, waarna we begroet werden door een live-band welke een vrolijk deuntje aan het spelen waren. Vriendelijk personeel wijst ons van daar de weg aan, in de tunnel tussen het Theater en The Lake House, maar de tunnel zelf is volledig volgespoten met een dikke rook, waardoor je amper iets voor ogen kunt zien. En wanneer je iets kan zien, dan zie je de figuren van Fiesta de Los Muertas opduiken, welke - zo lijkt het toch - je niet bang proberen maken, maar je zelfs lijken aan te moedigen. Met volle moed (en niet zoveel schrik) lopen we door, naast Friet Wildwater, om zo voorbij de Bob Express/El Paso Special te gaan. Vele bordjes tonen ons de weg, en langs de Indiana River worden we nog persoonlijk toegejuicht door 2 personen in badpak - in dit weer gaat dat geen pleziertje geweest zijn, maar het aanjuichen werkt aanstekelijk!
We gaan door, langs Okidoki, richting Kinderland, waar we opgewacht worden door Bucky en hier binnengejaagd worden. We mogen naar de legendarische 3e verdieping van Kinderland gaan, welke zo goed als nooit meer toegankelijk is. We lopen vlak naast de Muziekmolen, die al in jaren geen rondjes meer gedraaid heeft. Maar om daar te geraken, moeten we wel de spiraal van Kinderland, die naar boven gaat, oplopen... en die helling is toch wel pittig. Gelukkig moeten we ook naar beneden gaan, en de volgende spiraal is naar beneden, wat knap lastig is om niet te snel naar beneden te willen gaan.
Eenmaal buiten Kinderland, wordt de laatste weg begonnen naar Cowboy Stad, waar de finish zich bevindt, maar natuurlijk is het niet zo simpel als gewoon Cowboy Stad binnenlopen. Ditmaal worden we mooi langs de huisjes van onder andere de apotheker en de tandarts gestuurd, om uit te komen naast de Speedy Bob. Van daar worden we achter Friet El Rio gestuurd, om tenslotte vooruit te gaan richting de Big Bang. Hier kan je kiezen of je voor de fun gaat, of voor de tijd... ik kies voor de tijd, en loop door richting de Aztek Express, maar ik sla dan af naar Cowboy Town, richting Santa Fé. De laatste meters, en Pedro staat klaar om ons toe te juichen, richting de finish (waar de commerciëel directeur van Bobbejaanland zich subtiel had opgesteld), om dan moe, uitgeput en voldaan de wederom heel mooie medaille in ontvangst te nemen.
Ik ben niet de snelste, en ben dan ook afgeklokt na 37 minuten (de eersten al na 19 minuten), maar meedoen is het allerbelangrijkste! We krijgen nog een zak met wat goodies, wat fruit en een wafel, en krijgen nog een Aquarius of een flesje water. Het zit erop 🙂!
Ik ben vrij te spreken over de organisatie en het parcours, maar het weer was weer rampzalig. Een groot minpunt dit jaar was wel dat de douches, in tegenstelling tot vorig jaar, enkel met koud water waren.
Het grootste nadeel dat ik hoorde vorig jaar, was dat de parking niet inbegrepen was en je dus nog parkeerkosten kwijt was bij deelname, maar dit was dit jaar opgelost door elke deelnemer 1 parkeerticket te geven.
Al bij al heb ik een fantastische wedstrijd gehad en nog een toffe dag erna gehad in Bobbejaanland. En tot hier mijn veel te lange verslag, hopelijk vonden jullie er wat aan.
