Alles begint met een goede fundering want er komt nogal wat op te staan.
De basis zelf is vrij eenvoudig maar hier zit wel de eerste repetitieve klus in, namelijk de boompjes en de lantaarnpaaltjes, een goede opwarmer voor de dingen die nog komen gaan.
En dan doel ik hier op, de spanten van de Eiffeltoren.
Elke rand is opgebouwd uit 6x1 bricks op elkaar met daardoorheen zogenaamde eentjes met een klemhaakje.
Daar hebben we er nu 32 van gemaakt en het einde is nog niet in zicht.
In die haakjes komen weer kruisdeeltjes opgebouwd uit 3 staafjes, en drie lastig te omschrijven onderdeeltjes en van die constructie staan er nu 64 stuks (inclusief de tweede laag poten op de teller en dat einde is ook nog niet in zicht. 😝
Dan word het tijd om de onderste poten op de basis te zetten en dit gaat vrij eenvoudig, er zit genoeg speling in het geheel en wij hebben zo het gevoel dat dit een manier van Lego is om je af te leiden voor het bizarre stuk wat nog moet komen.
Maar eerst nog de bogen opbouwen die geen dragende constructie zijn net als bij het origineel.
Wel tof is dat de rondingen gebouwd zijn van Lego achtbaan onderdelen, en hier krijg je hele warme vingers van, vanwege de totaal 64 kruisdelen die hier ook onderdeel van zijn, en die heb je zeker nodig bij de volgende stap.
En hier begin je toch te twijfelen waar je aan begonnen bent.
Je begint met een vrij eenvoudig frame te bouwen maar dan komt de volgende stap:
Je begint met 144 rondjes op de rand te plaatsen, en dat voel je in je vingers maar hier stopt de horror nog niet.
De uithoudingstest voor je vingers begint dan pas, vanuit het bouwboek even een simpele compositie gemaakt van de aantallen.
Die hele rand stapel je vervolgens ook weer op met eentjes met een grijpertje of een sierkrul erop en tweetjes.
Een klus waar je echt wel een paar uur zoet mee bent.
Iets waar mijn dochter geen zin in had dus die begon vast aan de derde laag.
En dan komt de grote verassing, weer een rand vullen met rondjes, dus weer rond de 140 van die pijnpunten één voor één erop klikken.
En als maar die grijpertjes moeten gevuld worden, en opeens uit het niet verschijnt daar een zak vol met staafjes die je erop mag klikken.
Ongeveer 5 uur verder en dan heb je toch wel eer van je pijnlijke vingers en is het eindresultaat wel heel mooi te noemen, maar wat was dit een kl…werk om te doen.
Zelf was ik er even klaar mee voor vandaag maar mijn dochter bouwde vrolijk door en zo halverwege de avond was daar dan de derde laag ook klaar.
En nu de toren voor een deel staat kan ik niet anders concluderen dat dit een imposant bouwwerk is en het zeker aan te raden is om dit met meerdere mensen te bouwen, wat wel de sleur doorbreekt van het repetitieve bouwen.
En opeens dacht ik aan wat ik eerder schreef, over de scene uit de film A view to a kill met Roger Moore als James Bond op de Eiffeltoren. 😂
Niet helemaal accuraat qua pose maar goed die nek en rug van een minifig zijn ook maar beperkt en niet zo lekker meebuigen.
In ieder geval kunnen we voorlopig nog onze lol op, iets van 25 zakken liggen namelijk nog te wachten om gebouwd te worden.
