Ik ben een Disney fanboy en ‘k heb er geen probleem mee om dat toe te geven. Ik ben iemand die bij Orlando niet aan meneer Bloom, maar wel aan Walt Disney World denkt. Zo’n persoon die in de categorie ‘Japanse bergen’ Mount Prometheus boven Mount Fuji verkiest. En als het over Hong Kong gaat, dan verlang ik stiekem altijd naar een ritje op Mystic Manor. Toch is deze regio aan de Parelrivierdelta meer dan een Disney-bestemming alleen. Hong Kong biedt een enorme verscheidenheid op een relatief kleine oppervlakte en daar pluk je als reiziger de vruchten van. Je kan bijvoorbeeld in minder dan een uur van de chaotische binnenstad naar de ongerepte natuur van de New Territories reizen. En ook voor pretparkliefhebbers is dit een ideale bestemming. Je vindt hier namelijk twee van de twintig drukst bezochte themaparken van onze planeet. Is Disneyland net iets te zoet, te romantisch en te braaf voor jou? Stap dan in een taxi of metro richting Hong Kong Island. Daar ligt immers het unieke Ocean Park.
Ocean Park Hong Kong is legendarisch geworden omwille van z’n spectaculaire locatie en de schitterende uitzichten die daarmee verbonden zijn. In mijn gedachten is dit pretpark echter vooral bekend omwille van de weersomstandigheden. Tijdens m’n eerste bezoek in 2013 viel de regen immers met bakken uit de hemel. Vandaag krijg ik een herkansing, want tezamen met Hjälmar, Niek en Carrie reis ik er opnieuw heen. Die trip werd trouwens een stuk eenvoudiger dan zes jaar geleden. Toen moesten we nog een tijdrovende tocht met een shuttlebus ondernemen, maar tegenwoordig dropt de metro van Hong Kong ons rechtstreeks aan de toegangspoort van Ocean Park af. Dikke pluspunten voor de verbeterde bereikbaarheid, maar de slechte punten gaan nogmaals naar het weer. Net zoals in 2013 schuilt Ocean Park ook vandaag onder een grijs, regenachtig wolkendek.
De Vloek Van Ocean Park blijft ook in 2019 bestaan, maar goed… we zijn op vakantie. En als we de natte schoenen en het geknoei met paraplu’s buiten beschouwing laten, hoeft zo’n regendag heus geen horror te betekenen. Laat ons dus vooral ontdekken wat er hier allemaal te beleven valt. En dat brengt me meteen bij een unieke eigenschap van dit park: Ocean Park bestaat uit twee losstaande gedeelten. Die liggen een heel eind uit elkaar en je kan de afstand niet te voet overbruggen. Tussen The Waterfront (het parkgedeelte aan de ingang) en The Summit (de verderop gelegen zone) werden daarom twee reusachtige vervoerssystemen aangelegd. Dat zijn een antieke kabelbaan enerzijds en de Ocean Express anderzijds. Onze keuze voor vanochtend valt op die tweede optie. Deze funicular boort zich dwars door de heuvels van Ocean Park en werd in een Jules Verne-achtige stijl gethematiseerd. Dankzij een waanzinnige capaciteit en de korte ritduur is dit zonder twijfel de snelste manier om jezelf binnen Ocean Park te verplaatsen.
Het is nog vroeg en de meeste bezoekers komen sowieso pas ’s namiddags naar The Summit. Met andere woorden: het is nog erg kalm. Ideale omstandigheden om snel wat populaire attracties af te vinken. Nummer één is North Pole Encounter, een walkthrough. Dit dierenverblijf is de thuishaven van zeehonden en walrussen, al laten die zich vandaag niet talrijk zien. We moeten dus genoegen nemen met een bescheiden Encounter en hopen op meer spektakel bij de nabijgelegen achtbaan Arctic Blast. Helaas is ons ook in dit geval geen geluk gegund, want ik beschouw dit als ’s werelds saaiste Mack Powered Coaster. Z’n lay-out is niet eens zo slecht, maar het lijkt wel alsof men vergat de handrem uit te schakelen. Arctic Blast is zo traag dat zelfs de kleinste kinderen verveeld om zich heen kijken. Het lelijke station (waar is het dak?) en de lachwekkende actiefoto (die manueel gemaakt wordt door een fotograaf op het perron) maken het totaalbeeld zo mogelijk nog beroerder.
We worden overmand door een lichte paniekaanval wanneer de aangrenzende B&M Floorless Coaster gesloten blijkt. Gelukkig zorgt het aanwezige personeel meteen voor een geruststelling: hij gaat later vanmiddag sowieso open. Dan maar naar themazone The Rainforest, waar The Rapids onze volgende halte is. Slecht weer en een raftingbaan vormen geen gouden combinatie, maar deze attractie ziet er zo mooi uit dat ie eigenlijk wel een bezoekje verdient. De rivier meandert door een exotisch vormgegeven landschap en het daarboven kronkelende wandelpad levert knappe uitzichten. Van op dat wandelpad kan je met (gratis) waterpistolen naar de inzittenden richten en da’s meteen de grootste bron van natheid bij The Rapids. De eigenlijke rivier is namelijk tam, de golven zijn beperkt en zelfs de afsluitende afdaling levert weinig kansen op een nat pak. Dat kan tijdens de hete zomers van Hong Kong een teleurstelling zijn, maar vandaag ben ik blij dat we niet doorweekt uitstappen. Hoe dan ook een prima familieattractie en een oogstrelend pareltje, deze rapid river.
Als je ooit dacht dat Liseberg, Kolmården of Six Flags Magic Mountain de meest heuvelachtige pretparken zijn, zet Ocean Park je met beide voetjes op de grond. Of op de heuvel, om precies te zijn. De hoogteverschillen zijn hier nog een stuk extremer en dat is vooral voelbaar wanneer we richting Wild West Mine Train wandelen. We moeten namelijk meerdere ellenlange roltrappen nemen om ‘m te bereiken. Het is die moeite echter meer dan waard, want het panorama rondom deze achtbaan is moeilijk te evenaren.
Wild West Mine Train werd al vaak geprezen omwille van z’n fabelachtige locatie. Hij balanceert namelijk op een behoorlijk steile bergflank, enkele tientallen meters boven het wateroppervlak. Uitzichten op de flatgebouwen van ’t nabijgelegen Aberdeen en de voorbij varende containerschepen geven deze ride dus een heel uniek karakter. Ook tijdens de rit uit zich dat: hoewel deze Zamperla op zichzelf niet al te bijzonder is, creëert z’n omgeving wel een totaalervaring om van te smullen. Er zijn niet veel rollercoasters die zoveel meerwaarde uit hun locatie halen als Wild West Mine Train. Daarom is het jammer dat men exact deze baan uitgekozen heeft voor een virtual reality belevenis. Ja, dat lees je goed: je kan een van ’s werelds mooiste rollercoasters tegenwoordig beleven met een domme VR-bril op je neus. De VR-versie is gelukkig tijdelijk niet beschikbaar omwille van de regen, dus we mogen deze beauty godzijdank in z’n oorspronkelijke vorm beleven. Een geluk bij een ongeluk, noemt men dat.
Wanneer we op het panoramaplatform nabij de Mine Train staan, springt een enorme bouwput meteen in het oog. Onderaan de heuvel bouwt Ocean Park aan een gigantisch waterpretpark. Het zogenaamde Tai Shue Wan Water World zou volgens de huidige planning in ’t najaar van 2019 moeten openen. Met zo’n megaproject bewijst Ocean Park dat het de concurrentie met Hong Kong Disneyland durft aangaan. Ook Mickey Mouse is z’n park op dit moment volop aan het uitbouwen, dus het wordt nog een interessante strijd daar in Hong Kong. Disneyland en Ocean Park halen op dit moment gelijkaardige bezoekersaantallen, maar ik ben erg benieuwd hoe de situatie er over pakweg tien jaar uit ziet.
Zo lang het waterpark in aanbouw is, blijkt deze westelijke bergflank een doodse plek. De Mine Train draait voor een beperkt publiek en ook de verderop gelegen boomstammenbaan trekt vanochtend bitter weinig bezoekers. Carrie en Niek wagen een ritje, maar ik wil het risico op een nat pak vermijden. Blijkbaar ben ik niet de enige die bang is van het water, want ook de hoofdrolspelers van parkshow Ocean Wonders houden het halverwege voor bekeken. Pittig detail: die hoofdrolspelers zijn dolfijnen. Wij vinden het dus op z’n zachtst gezegd bijzonder dat hun show noodgedwongen ingekort wordt omwille van de weersomstandigheden. Is men bang dat de dolfijnen een verkoudheid krijgen als ze in de regen optreden? Gaan zulke dieren in staking wanneer ze nat worden? Geen idee, maar we druipen (pun intended) hier dus beteuterd af.
De show was matig, maar het uitzicht vanuit het Ocean Theatre mocht er zijn. Van op de tribune keken we immers uit op Dragon, een multilooper die door Arrow Dynamics geleverd werd. Dragon is een van de vaakst voorkomende namen in de achtbaanwereld, al gaat het zelden over een dergelijk apparaat. Dragon is ruim 800 meter lang, hij bevat drie inversies en de wondermooie locatie maakt ‘m haast even iconisch als Wild West Mine Train. Toch is niet elk aspect van deze ride even briljant als de plek waarop hij gebouwd werd. Ten eerste is de kleurstelling bedenkelijk. Ik kan felle kleurtjes heus wel appreciëren, maar overdrijven is ook een kunst. Met z’n combinatie van lila, geel en groen lijkt het alsof men de verf besteld heeft tijdens een dronken personeelsfeestje. Toch is dat eigenlijk nog het minst erge, want de ritervaring is zo mogelijk nog ellendiger. Er zitten immers knikken in de baan die pijnlijker aanvoelen dan een vroege wekker op maandagochtend. Ik kan me voorstellen dat Dragon tijdens de jaren ’80 een heus succesnummer was, maar vijfendertig jaar later lijkt hij op. Er mag snel een vervanger besteld worden.
Die vervanger zou wat mij betreft een soort Manta uit SeaWorld Orlando mogen zijn. Zowel qua decoratie als qua ritervaring zou een dergelijke attractie perfect in dit park passen. Ocean Park heeft trouwens al zaken gedaan B&M, want in 2011 mochten deze Zwitserse achtbaangoden Hair Raiser leveren. Deze Floorless Coaster bevindt zich op Thrill Mountain, het hoogste gedeelte van The Summit. Thrill Mountain bestaat voornamelijk uit simpele flat rides, betaalspelletjes en schreeuwerige kleuren. Geen aangename zone, zoveel is zeker. Hair Raiser is omwille van z’n goedkope circusthema bovendien ook niet moeders mooiste, maar ’t is uiteindelijk de ritervaring die telt.
Helaas ben ik ook daar niet zo positief over. Eerst en vooral is de lay-out nogal onevenwichtig. Het eerste deel is heerlijk: de first drop is sterk, de eerste inversies overtuigen en een slim geïntegreerd heuveltje levert krachtige airtime. Maar daarmee lijkt alle pret opgebruikt, want het tweede deel is saai en verbazend traag. Daarenboven rijdt Hair Raiser een stuk ruwer dan de gemiddelde B&M. Op de middelste zitjes is het nog acceptabel, maar aan de buitenkant vind ik de trilling ronduit onaangenaam. Ondanks z’n grote potentieel blijft Hair Raiser dus ver achter op mijn verwachtingen. Toch wil ik alsnog met een positieve noot te eindigen door de locatie te benadrukken. Thrill Mountain is weliswaar lelijk gedecoreerd, maar Ocean Park en B&M hebben (net zoals bij die andere achtbanen) ook hier behoorlijk gestunt met kliffen, rotswanden en ravijnen.
Over Hair Raiser zijn onze meningen verdeeld. Ik vind ‘m hooguit matig, maar Niek is fan en bij Carrie overheerst (naar goede gewoonte) het meh-gevoel. Over de volgende attractie zijn we het echter volkomen eens: de Ocean Park Cable Car is vreselijk cool en vreselijk angstaanjagend tegelijkertijd. Deze kabelbaan is het fotogenieke alternatief voor de Ocean Express en transporteert ons ’s namiddags opnieuw richting The Waterfront. Het zijn acht spannende minuten: de gondels zien er gammel uit en de heftige wind giert door de kiertjes van de ramen. Da’s een tikkeltje akelig, maar we worden wel getrakteerd op onbetaalbare views. Hair Raiser is op z’n mooist vanuit de Cable Car en de finale daling naar The Waterfront is niets minder dan spectaculair. Sla deze unieke ride dus beslist niet over. Instappen op The Summit lijkt trouwens een aanrader, want de wachttijden zijn daar doorgaans een stuk korter.
Als je enkel geïnteresseerd bent in rollercoasters, mag je hier gerust afsluiten (je gaat dan echter niet langs Start en je ontvangt geen 200 HKD). Het merendeel van de boeiende mechanische attracties staat op The Summit, terwijl The Waterfront zich voornamelijk op dierenverblijven richt. De populairste exhibit is Amazing Asian Animals, waar logischerwijs een aantal beestjes uit de wijde omgeving van Ocean Park wonen. De supersterren onder deze AAA zijn de reuzenpanda’s. In Europa wordt er altijd heel wat heisa gemaakt als er een dierenpark panda’s presenteert, maar zelfs hier – een stuk dichter bij hun natuurlijke habitat – creëren ze een heuse volkstoeloop. Toch vind ik al die gekte wat overdreven, want veel actie brengen die slapende dikkertjes niet. Dan zijn die andere Amazing Asian Animals (onder andere kleine panda’s, Chinese alligators en een enorme collectie goudvissen) eigenlijk meer aandacht waard.
Een van de gezelligste gedeelten van het park is Old Hong Kong. We merken tijdens deze vakantie sowieso dat steegjes in Hong Kong boeiend kunnen zijn en Old Hong Kong Street vormt daar geen uitzondering op. De zone beeldt het Hong Kong van de jaren ’50, ’60 en ’70 uit door middel van een antiek trammetje, geslaagde façades en een tiental schattige eetkramen. Aan die kraampjes mogen we trouwens een aantal lokale specialiteiten uitproberen. Bij onze online aangekochte toegangskaart is namelijk een gratis proevertjespakket inbegrepen. Het stelt niet veel voor en de porties zijn niet enorm, maar ’t is wel voldoende om de middag door te komen. Gratis eten in een pretpark zonder je eigen lunchpakket te moeten meesleuren… het kàn.
Ocean Park is een beetje het Sea Life van Hong Kong. Je komt er weliswaar niet binnen met een jaarkaart van Merlin en de attracties zijn extra, maar in de basis blijft Ocean Park zich vooral focussen op grote en kleine waterwezens. Op The Summit vinden we onder andere het Chinese Sturgeon Aquarium en het imposante Shark Mystique, waar we door minstens 21.000 tanden omringd worden. De ultieme klepper in het segment van deze waterwerelden is echter The Grand Aquarium, op een paar stappen van de parkingang. De naam verraadt het al, maar deze walkthrough is erg uitgebreid en groots uitgewerkt. We zijn hier letterlijk omringd door aquaria, die op elke mogelijke manier bewonderd kunnen worden. Het hoogtepunt ligt op het einde, waar een kolossale glaswand het ultieme uitzicht op een gesimuleerde zeebodem levert. Het kost me meerdere minuten om alle schoonheid daarvan te vatten. Zelfs wanneer vissen je niet in de minste graad interesseren, is The Grand Aquarium dan ook een must-do tijdens elk bezoek aan Ocean Park.
Van aquariumwater en regenwater tot aan het zeewater dat Wild West Mine Train omringt… water vormde de verbindende factor tijdens ons dagje Ocean Park. De weersomstandigheden waren alles behalve ideaal, maar dat betekent niet dat ik niet van het park genoten heb. Ocean Park combineert een stevig attractieaanbod, groots aangepakte dierenverblijven en onbetaalbare vergezichten tot een unieke pretparkbelevenis. Maar hoewel de algemene sfeer, het personeel en de locatie prima bevallen, heeft Ocean Park me ook in 2019 geen onvergetelijke indruk bezorgd. Dat is niet louter aan de regenwolken, maar ook aan de rides te wijten. Bij de achtbanen is enkel het uitzicht bewonderenswaardig, de meeste attracties gaan themaloos door het leven en ik zou de bouw een dark ride ten zeerste aanmoedigen. Ach, de populariteit van Ocean Park is begrijpelijk, maar mij doet het allemaal weinig. Het zal in ieder geval een hele poos duren duren voor ik hier nog ‘ns kom. Dat geldt echter niet voor het andere toppark van Hong Kong. Dus… wat denk je? Zullen we eens naar Disneyland gaan?
De blonde tweelingzus van Ariel en Niek lijken helemaal akkoord met dat plan. Wordt dus vervolgd…
… in Hong Kong Disneyland. Tot snel.
Glenneke
