Vandaag mocht ik waar een eindje Taichung uit, de stad waar ik verbleef. Ik ging namelijk naar Janfusun Fancyworld, een park met drie achtbanen waarvan twee B&Ms. Zeker een bezoekje waard dus! Om hier te komen ging ik vanaf mijn hostel naar het centrale treinstation in Taichung, om vanaf daar zonder problemen over te stappen op een lokale trein richting Douliu, een middelgroot stadje vlakbij het park.
Aangekomen in Douliu werd het weer spannender. Ik wist dat er een bus richting het park ging. Of althans, ik had de website van het park gecheckt, welke vermelde dat er een bus richting het park ging inclusief tijden. Aangekomen in Douliu werd het echter iets lastiger. Op het tijdstip dat de bus richting Janfusun Fancyworld aan had moeten komen kwam er wel een bus, maar deze ging, naar het busnummer en de route gekeken, niet naar het park. Ik was dus aan het nadenken wat te doen en stond al op het punt een taxi te pakken, want lopend naar het park was qua afstand niet eens het overwegen waard.
Nog even afwachtende arriveerde er echter toch een bus voor het busplatform waarop een route met wat toeristische attracties in de regio vermeld stonden, inclusief Janfusun Fancyworld. Niet de bus waar ik op wachtte, maar elke bus die richting had park ging was welkom. Eerder in Taiwan en zeker meerdere keren in Japan had ik al een aantal gokjes genomen wat betreft bussen en ik was zeker niet bang om er weer een te nemen. Ik vroeg voor de zekerheid toch maar aan de buschauffeur of de bus bij het park stopte, maar met een buschauffeur die geen Engels sprak en ik die geen Mandarijn sprak werd het vrij moeilijk communiceren. Gelukkig zag een medepassagier mijn worsteling en speelde even voor tolk. De bus kwam langs het park, probleem opgelost. Uiteindelijk kwam ik iets na half twaalf bij het park aan.
Bij het park aangekomen was ik nog niet waar de attracties waren. De ingang en attracties liggen aan verschillende kanten van een berg, dus er was nog een wandeling te gaan. Naar de ingang van het park lopende kwam mijn medepassagier die eerder even als tolk fungeerde, die bij het hotel moest zijn voor een soort conferentie, want ook dit park was weer onderdeel van een resortlocatie, nog even een praatje maken. Ze vertelde me dat de bus vandaag niet reed volgens de normale dienstregeling, maar een weekend- of feestdagenregeling of iets in die zin. Geen idee waarom dat zo was, maar het was wel handig om te weten, want anders had ik tijdens de terugreis op een verkeerd tijdstip bij de bushalte gestaan.
Om bij de ingang van het park te komen moest ik eerst een stukje heuvelop om via een doods paadje en een klein winkelstraatje bij de ticket booths te komen. Hier kocht ik een kaartje – met buitenlanderskorting, altijd welkom – waarna ik de eerste roltrap van de dag betrad, gevolgd door een pleintje, een stukje bergop, nog een straatje met wat winkels en andere dingen, een alternatieve parkingang inclusief poortjes die vandaag niet gebruikt werd, en nog een stukje minder steil bergop. Hierna was ik eindelijk bij de eerste attractie, die dus op de berg bevond.
Vandaag was het niet druk in het park, maar er was wel wat volk, vooral in de vorm van een hele grote schoolgroep; of misschien ook wel een scoutinggroep of andere club? In ieder geval, dit leidde tot een korte wachtrij bij de eerste attractie: G5 Diving Machine. Dit was de eerste van de twee B&Ms van het park die ik deed en is een gespiegelde kopie van Oblivion, te vinden in Alton Towers.
Wat overigens wel interessant is, is dat niet alleen de layout, maar ook het station van Oblivion is overgenomen. Althans, er is plek voor twee treinen in het station en ook de wachtrij heeft in het midden een splitsing tussen de twee instapplaatsen. Vandaag werd er echter maar één trein gebruikt, en het hekje voor de achterste rij was niet eens in gebruikt. Alle passagiers, voor zowel de voorste als de achterste rij, moesten via de front seat rij instappen. Dit zag er vrij permanent uit. Aan de andere kant, stonden er dan wel weer een stuk of 4 treinen op de transfer track, die er onderhouden uitzagen. Of dit park überhaupt meer dan één of twee treinen nodig heeft voor deze baan? Ik betwijfel het, maar ze zij in ieder geval voorbereid op drukte.
Alhoewel G5 niet de meterslange tunnel heeft die bij Oblivion te vinden is, maakt deze baan wel handig gebruik van de berg waarop deze achtbaan ligt, met een drop die als het ware van de zijkant van de berg afgaat, gevolgd door een korte tunnel, om vervolgens via een bocht hoog uitkomend boven de grond de remmen in te schieten. Deze baan is niet heel lang, maar de uitzichten over het park en de omgeving waren schitterend en de airtime die de drop geeft is zeer fijn. Wat dat betreft is Diving Machine G5 misschien meer een uit de kluiten gewassen free fall tower, maar dan wel een topvariatie hiervan! Voor zover ik me herinner heb ik dan ook meteen een tweede ritje gedaan op deze zeer fijne achtbaan.
Na naast de ritjes ook wat foto’s gemaakt te hebben ging ik naar het hoofdgedeelte van het park. Hiervoor moest ik een korte en daarna een ellenlange roltrap af. Roltrappen gaan soms nogal traag, wat voor deze roltrappen ook zeker gold. Zoals ik vaker doe begon ik maar te naar beneden te lopen op de roltrap, maar er werd gelijk omgeroepen dat dit niet de bedoeling was en toen ik de eerste roltrap afkwam werd ik streng aangesproken door een medewerker. Loop in dit park dus niet op roltrappen, maar sta stil. Duidelijk. Overigens was er naast de roltrap ook een glijbaan om beneden te komen, maar dit was een upcharge attractie dus die sloeg ik over. Ondanks de lengte en hoogte is het immers maar een glijbaan.
De eerste halte in dit parkgedeelte werd een grote indoorhal. In deze meer op kinderen gerichte hal was voor mij niet heel veel interessants te vinden, alhoewel ik er later achter kwam dat ik een soort 5D-film gemist had, maar om de bingo binnen te halen was een tussenstop hier verplicht. In deze hal bevond zich namelijk het station van KuKu Coaster, een Zamperla Powered Coaster. Deze familiaal georiënteerde baan was de populairste attractie van het park, met een wachtrij van zeker 20 minuten, al was het misschien wel iets langer. De operations waren hier overigens niet heel snel, wat niet meehielp.
De baan zelf was een leuke meepakker. De layout was voor een powered coaster uniek, maar zoveel zin als de trein had om vooruit te gaan, zoveel zin had de trein ook om opzij te gaan. In andere woorden, het was een nogal schokkerig ritje. Daarnaast waren sommige bochten ook vrij lomp. Zeker niet mijn favoriete baan in dit park dus, maar aan de wachtrij te zien behoor ik daarmee tot een minderheid. Wat doe je trouwens als een stroom- of systeemkast van de achtbaan een beetje warm wordt? Open de kast en zet er een ventilator voor, topkoeling!
Het was bijna tijd voor een show in het parktheater, maar zover ik me herinner heb ik de eerst de bingo binnengesleept met de laatste en beste baan van het park. Floorless Coaster, of Insane Speed in Mandarijn, is zoals de Engelse naam al laat raden een B&M Floorless Coaster, liggende aan de achterkant van het park. In de lange rij richting het station kan het park flink wat mensen kwijt, wat vandaag niet nodig was. Het personeel was aan het wachten op passagiers, met volledig vrije zitkeuze, zeker voor mij als single rider die makkelijk bij andere groepjes aan kon schuiven voor de betere plekjes, na vragen natuurlijk.
Deze baan, die overigens met rood, groen en geel – allen verbleekt – niet de meest mooie kleurencombinatie heeft, was een zeer fijne baan. De baan is in essentie een uitgestrekte versie van Batman – The Dark Knight in Six Flags New England, maar dan zonder Zero-G Roll en met een extra helix. De Amerikaanse versie heb ik (nog) niet gedaan. Insane Speed bleek echter een toppertje. De baan is een B&M zoals ze vroeger werden gemaakt, wat betekent dat de baan aan de pittige kant is met een beetje airtime en vooral fijne G-krachten. Dat betekent ook, zeker voor een Floorless Coaster, dat de baan niet 100% soepel is, al is een niet 100% soepele B&M nog steeds een zeer soepele baan. Al met al een topper dus!
Ik kan me voorstellen dat een dergelijke baan in een park met Superman the Ride en Wicked Cyclone meer een meepakker is, zoals vaker het geval in Amerikaanse achtbaanparken, maar daarom is reizen door Azië, met parken als deze die over het algemeen minder achtbanen hebben, zo fijn: van banen die gewoon erg goed zijn, zoals deze, kun je blijven genieten. Het blijven toppers en worden geen meepakkers die je meteen vergeet.
Na het ritje op Insane Speed liep ik door het gesloten waterpark om de roltrappen naar boven te pakken. Ongeveer naast G5 stond een theater waar een variatieshow werd opgevoerd. Vandaag was het buiten de eerder genoemde grote groep niet zo druk wat zich vertaalde naar een niet al te vol theater. Dat zegt echter niks over de show, want die was gewoon prima. Hier en daar werden er wat foutjes gemaakt, maar in een lokaal Taiwanees pretpark verwacht ik ook zeker geen Cirque du Soleil- of Disneykwaliteit. Een fijne pauze tussen de attracties door!
Met zoals ik het me herinner tussendoor nog één of twee rondje(s) op G5 ging ik weer terug naar onderen. De rest van de dag bestond vooral uit rondjes op Insane Speed. Tussendoor heb ik echter nog wel het reuzenrad gedaan, mooi voor het uitzicht, en de Huss Frisbee, welke voor een pretpark best een aardig programma had, maar wel een grote visuele onderhoudsbeurt kon gebruiken. Hierbij ook nog een shoutout naar de medewerker, die zeer vrolijk was en gelijk vroeg of ik meteen nog een ritje wilde maken. De Chance Inverter was helaas gesloten dus die kon ik niet doen, net als de S&S torens, waarvan één eerder op de dag wel open was maar daarna om voor mij onduidelijke redenen dicht ging.
Daarnaast wil ik ook nog even een positief woord uitspreken over het eten. Ik ben alles behalve een foodie, maar vond wel dat de pizza zeer goed smaakte. De pizza was niet groot, maar proefde vooral vrij vers en goedgebakken. Het leek in ieder geval geen standaard opwarmpizza te zijn. Daarmee maak je mij, die niet bepaald een fijnproever is, dus al gauw tevreden. Als leuk extraatje bleek er toen ik het restaurantje uitliep een kleine show opgevoerd te worden voor het reuzenrad, met dezelfde artiesten die de variatieshow deden. Fijn entertainment.
Ook wil ik nog even het thema benoemen. Er zit geen duidelijke lijn in, maar er wordt in ieder geval moeite gedaan van het park iets te maken, met zoals het leek een recente herthematisatie van een gebiedje naar Vicky the Vicking, kleurrijke mascottes door het park heen gestrooid en verschillende themaobjecten op verschillende plaatsen in het park. Zeer willekeurig al met al, maar het is stukken beter dan niks, wat zou betekenen dat het beton het park wellicht iets teveel zou overheersen.
Wetende dat ik nog een eind moest lopen ging ik na mijn laatste ritjes Insane Speed weer terug naar de bushalte. Ik had nog wel tijd voor een laatste ritje op G5. Wachtende op eventuele andere gasten maakte de operator een gesprekje met mij, waarbij hij nadat hij hoorde dat ik uit Nederland kwam bijna gelijk begon over windenergie, wat hij graag meer zag in Taiwan in plaats van nucleaire energie. Een interessant gesprekje, met een fijn laatste ritje volgend. De operator bood aan om me nog een keer door de baan te sturen, maar na jaren buservaring weet ik dat je soms geen minuut verspild hebt als je 5 minuten te vroeg bij de bushalte bent, dus ging ik door naar de uitgang. Ik vertrok dus, er ook achter komende dat ik een soort spookhuis, wat er qua thema goed uitzag, vergeten was mee te pakken. Oeps!
Bij de bushalte komen was wel iets gecompliceerder dan gedacht. Het complex, waarvan het park een onderdeel is, is enorm, dus misschien heb ik ergens een verkeerde afslag genomen, misschien was het de bewuste uitgang: ik kwam in ieder geval in een enorme gift shop terecht en moest even zoeken naar de uitgang van het complex, ook nadat ik de gift shop uit was. Gelukkig was dit niet al te moeilijk en kwam ik op tijd aan bij de bushalte. Iets te vroeg zoals gepland, maar liever een paar minuten wachten dan de bus missen. De rest van de reis ging voorspoedig, en ondanks de transporttwijfelingen in de ochtend was deze dag perfect verlopen.
Janfusun Fancy World is een zeer leuk parkje. Het heeft twee achtbaantoppers en daarnaast een ruim attractie- en showaanbod geschikt voor de hele familie, ligt op een zeer prachtige locatie en het meeste personeel was vriendelijk. Ondanks het vele beton was er ook moeite gedaan om, zoals de foto’s laten zien, het park er een beetje goed uit te laten zien, door hier en daar wat thema. Wel hoop ik dat het park drukkere dagen kent dan deze, want een B&M hoort gewoon niet instapklaar te staan wachten op passagiers, in een park waar verder de enige attractie met een rij de familieachtbaan is. Er werd duidelijk geverfd en opgeknapt in het park, wat een goed teken is, maar er waren ook gedeeltes die wel wat extra verf konden gebruiken en daarnaast was het qua lege plaatsen zichtbaar dat er een aantal rides zijn weggehaald de laatste jaren. Ik hoop in ieder geval het beste voor het park, want het is gewoon een fijn park. In het kort, een topdag in een zeer fijn park!
